Zeurtine

Henk Kuiper wil de Nederlandse taal verrijken met de krachtterm ‘ zeurtine’. Daarmee sluit hij mannelijke kandidaten uit voor deze emancipatieprijs. En dat is jammer, want Henk is wat mij betreft de emancipatiestrijder van ons stedelijk groen. DE zeurhengel bij uitstek.  In positieve zin dan.

Tine zelf kan er overigens ook wat van. Nu zeurt ze op dit platform over de natuurwaarden van de Spoorzone. Ze is er met een stelletje nietswetende politieke collega’s geweest. Een bekende Tilburgse bioloog ging er nog eens herhalen wat Henk Kuiper jaaaaren geleden al van zich af zeurde. Een volhoudertje die Henk.

Hier komt die bijdrage nog eens (goed stuk Henk… die stijl is goed te pruimen):

prominent in de aandacht in het boek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. Het boek beschrijft de spoorzone als een bijzondere groenstructuur. En dat wordt geïllustreerd met Tilburgse bijzonderheden die alleen hier te vinden zijn, zoals heksenmelk, slangenkruid, duizendguldenkruid, zandblauwtje, grasklokje, toortsen, wilde rozen, allerlei korstmossen, paddenstoelen, vlinders en andere insecten. Diverse soorten worden genoemd als bijzonder en zeldzaam zelfs voor de hele provincie, zoals lathyruswikke, kandelaartje en fijne kervel. Vermeld werden ook de resultaten van een Tilburgs spooronderzoekje naar insecten: drie nieuwe soorten voor Nederland.

Naar aanleiding van het Tilburgse stadsnatuurboek ging in 2006 een groep KNNV-ers op nader onderzoek in de Spoorzone. Zij signaleerden binnen de ringbanen zandoogje, jacobsvlinder, zwartsprietdikkopje, geelsprietdikkopje, pluimvoetbij, bijenwolf, sikkelsprinkhaan,. knotssprietje, rode heidelibel, zwarte heidelibel en diverse andere interessante insectensoorten. Spectaculaire verrassingen leverde ook de nadere determinatie van korstmossen met stedelijke en gemeentelijke zeldzaamheden als sneeuwroem, rendiermossen en bijzondere bekertjesmossen. Op paddenstoelengebied vonden ze binnen de ringbanen onder andere vliegenzwam, berkenboleet, baardige melkzwam, zwartgroene melkzwam, schotelrussula, zandvezelkop, blauwplaat stropharia en de nog niet eens in het Nederlands benoemde ‘Leocarpus fragilis’. Het belang van de Spoorzone als corridor zagen ze met name ook gedemonstreerd door mollen. Via de spoorlijn kwamen ze in 2006 tot aan de Jan Heijnstraat. Konijnen zaten er in 2006 nog tegenover het station langs de Lange Nieuwstraat. Gedegen werden ook de vogels onderzocht. Tussen Station-West en het hoofdstation broedden in de spoorzone braamsluiper, grote bonte specht, scholekster en boerenzwaluw. Ook buizerd en groene specht kwamen via het groen langs de spoorlijn tot binnen de ringbanen! Het boek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’ noemde eerder al als exclusieve spoorzonevogels voor de stad gekraagde roodstaart, fitis en grasmus. Kortom: je moet nogal wat systematisch verzwijgen om de conclusie ‘er leeft meer dan je denkt’ te kunnen vervangen door ‘niets dat de moeite waard is’. Zelfs de lokale caféaandacht voor ‘milieu’ leerde ons dat door Hans Dorrestijn beschreven verre vogelreizen belangrijker zijn dan publicaties over stadsnatuur vlak bij huis. Maar op deze website en in het Natuurmuseum schenkt al maandenlang een videofilmpje speciale aandacht aan de Tilburgse spoorwegnatuur. En bij deze staat het hier nu duidelijk ook geschreven én geïllustreerd: de ketting van groene natuurschakels langs de spoorlijn is van buitengewone waarde voor de Tilburgse stadsnatuur en de Tilburgse biodiversiteit .