Op uitnodiging van het Tilburgs Overlegplatform Gehandicapten heb ik vanmorgen doorgebracht in het gezelschap van Harald, een veertiger die spastisch is en al zijn hele leven in een rolstoel doorbrengt.
Doel van deze ochtend was raadsleden te laten ervaren hoe het leven van iemand met beperkingen op lichamelijk vlak eruit ziet. Collega’s hebben de ochtend doorgebracht met mensen met andere beperkingen; zoals doofblindheid, slechtziendheid en mensen die voor hun mobiliteit afhankelijk zijn van een rolstoel.
Om het echt te kunnen ervaren werd ik na de inleiding in een rolstoel gezet en naar de woning van Harald geduwd door de vrijwillig begeleider van Harald. Harald zelf rijdt in een volautomatische rolstoel en hoeft niet te worden geduwd. Hij is voor heel veel zaken afhankelijk van andere mensen maar is dankzij het persoonsgebonden budget en dankzij de voorziening Focuswoningen in staat om de regie over al dit soort hulp zelf te behouden. De ervaring van de rolsteol maakt dat ik hier nog meer begrip voor heb dan ik al had. Wat geeft het een vreemd / afhankelijk gevoel om voor je verplaatsing helemaal afhankelijk te zijn van iemand die je voortduwt !!
Tilburg meemaken vanuit een zithoogte is een bijzondere ervaring. Volledig incompleet hierbij een opsomming: Mensen die naar je kijken doen dat veelal vanuit de hoogte (ze staan of fietsen naast je), het wegdek is bijzonder slecht geschikt voor rolstoelers en de inrichting van straten ook. Stoplichten duren te kort, er ontbreken op sommige plaatsen fatsoendelijke op-en afgangtegels op de stoep, of er staan paaltjes waar je niet tussendoor kunt. Het aantal obstakels op de stoepen is niet te tellen, iedereen maakt er zich schuldig aan: fietsers, auto’s, winkeliers etc..Boodschappen doen betekent hulp-vragen: 1000 den producten staan ver boven reikwijdte en kun je niet zelfstandig in je mandje laden.
De deeltaxi is een voorziening waarover al veel gepraat is en die echt wel zijn best doet maar toch voor veel mensen een bron van ergernis is. Hoe lang moet je wachten? Op drukke tijden kun je er nooit zeker van zijn dat de taxi tijdig komt. IK heb de uitnodiging om dit zelf eens te ervaren graag aangenomen en ga binnekort samen met Harald eens een ritje maken met de taxi.
Hoewel ik me iets kon voorstellen bij de belemmeringen die een gehandicapte tegenkomt is het zelf ervaren toch een indringende gebeurtenis geweest. Dank aan iedereen die zich hiervoor heeft ingespannen deze ochtend!