Van onze fractiemedewerkster, Corin Sweegers, ontvingen wij de volgende bijdrage. Deze ingezonden brief is eerder door De Tilburgse Koerier gepubliceerd. Daarvoor alsnog Hulde! Helaas pikte het Brabants Dagblad deze "noodoproep" niet op. Voor iedereen, die het signaal gemist heeft: zie onderstaand verhaal.
Tilburg, 15 april 2008
Waar vinden we hulp??
Op maandagavond wordt er rond 19.15 uur bij ons aangebeld, in het buitengebied van Tilburg. Twee dames aan de voordeur, waarvan de Poolse dame probeert uit te leggen aan ons dat ze de andere Nederlandse dame ergens al wandelend langs de weg heeft opgepikt, maar dat die dame hulp nodig heeft. We bieden haar een stoel aan. De Poolse dame vertrekt. Vervolgens vragen we de afwezige, beetje "wazige" vrouw wat we voor haar kunnen doen."Of we a.u.b. Jan Wier kunnen bellen, want ze wil niet op straat slapen." Telefoonboek gepakt. We bellen met de GGZ. Zij willen de dame in kwestie even spreken. We krijgen de telefoon weer terug. Zij kunnen niets voor deze dame doen, want het is geen cliënt van hun. "Ook niet van mij en ik word niet betaald om zorg te verlenen", zeg ik nog, maar de GGZ is onverbiddelijk. Ze wil me wel rechtstreeks doorverbinden met de politie. Wat een service! Een automaat: "Voor welke stad belt u. Toets één voor één van de grote steden Rotterdam enz, toets twee voor anders." Ik toets twee. Weer een nieuw bandje: "alle onze medewerkers zijn momenteel in gesprek, een ogenblik geduld". Dit krijg ik ca. 6 of 7 keer te horen en jawel er komt iemand aan de lijn van de landelijke meldcentrale. In welke stad wilt u iemand spreken? Ik antwoord: "Tilburg". Weer een nieuw bandje: "alle onze medewerkers zijn momenteel in gesprek, een ogenblik geduld". Na een paar keer krijg ik dan eindelijk Politie Midden/West Brabant. Rechtstreeks doorverbinden noemt de GGz zoiets. We leggen het verhaal weer uit. Tevens vertel ik, dat ik geen tijd heb (inmiddels zijn we 15 minuten verder), omdat het huis vol zit met bezoek in verband met een verjaardag. De agente kan me niet helpen, want zij zit in Breda en weet niet hoe het in Tilburg werkt. Belt u maar met de GGZ. Die had ik al gehad en die had me naar de politie doorverbonden. Ze zou eens navragen of iemand op het politieburo in Breda wist hoe het in Tilburg werkte. "Belt u maar met Traverse". Zo gezegd zo gedaan. Verhaal weer uitgelegd. De dame in kwestie de telefoon gegeven, die krijg ik even later weer terug. "U moet niet bij ons zijn, want deze mevrouw is geen cliënt van ons". Langzaamaan raakt mijn geduld op: "Ook niet van mij, wat moet ik dan doen?" Weer een telefoonnummer gekregen van het Crisiscentrum. Mevrouw schuift inmiddels regelmatig onderuit op de stoel waar ze zit en voelt zich helemaal niet goed. Op het crisiscentrum zijn ze ook niet happig, maar willen mevrouw even aan de telefoon. Ik krijg de telefoon weer terug met de mededeling dat "mevrouw bij hen niet staat ingeschreven, dus dat ze niets voor haar kunnen doen. Belt u maar naar het RIBW". Inmiddels is het bijna 20.00 uur, ben ik géén stap verder en behoorlijk pissig dat niemand iets doet. Mijn man is het zat en zet mevrouw in de auto en levert haar af op het politieburo met de mededeling, dat wij het nu ook niet meer weten. Een bedankje kon er overigens nergens af.
Kan iemand ons laten weten hoe het wel moet??? Hoe komt een normale burger (waar wij volgens mij onder vallen) aan de juiste hulp of in ieder geval de juiste doorverwijzing? Hadden we haar gewoon naar buiten moeten duwen in de hoop dat ze vandaag of morgen niet …. gevonden zou worden.
We denken allemaal dat het zo goed geregeld is met onze hulpverlening. Of zou het zo zijn dat er veel te veel instellingen naast elkaar werken, die niet eens van elkaar weten wat ze (moeten) doen.
Reacties
4 reacties op “Help! Help! Help!”
Met moederdag heb ik drie kwartier met een doodzieke man op de stoep gezeten die voor dood op de weg lag!
Andere weggebruikers hebben hem met zijn rug tegen de muur gezet, waar hij ook nog eens omviel!
In het begin reageerde hij nog, na een half uur- de politie was er inmiddels- zat er nog weinig leven in.
Ze vroegen bij 112 of hij gedronken had, de man kon mij alleen in een andere taal antwoord geven, en hij begreep niet wat ik vroeg. Het advies: laat meneer contact met zijn familie opnemen! Waar???? In Polen soms!?
De ambulance heeft hem later meegenomen…, omdat de politie benadrukte dat de man ook wel een hersenbloeding kon hebben….hij had tenslotte al een hele tijd in de zon gelegen waar ik hem probeerde af te koelen met een natte doek….Nee, de regeling zal op papier vast wel werken, in de praktijk gaat het anders!
Goed geregeld met onze hulpverlening? Je verhaal stelt nog niet eens iets voor! Peanuts!
Wat dacht je van opgenomen worden in het ziekenhuis en tegen je wil in een “niet reanimeren besluit” over jezelf afgekondigd krijgen? Wat dacht je van fouten bij de interpretatie van ct-scans, waardoor je wordt “opgegeven”, terwijl dit niet de waarheid blijkt te zijn? Wat dacht je van het weigeren van het sturen van een ambulance, hetgeen resulteerde in de dood van een patient?
Huisartsenpost, GGZ, ziekenhuis: een grote farce is het: nog enkel bedoeld om BigPharma’s aandeelhouders tevreden te houden. Iedereen weet het, maar niemand doet er wat aan!
“Alle onze medewerkers”? Ik mag dan wellicht “ziek” zijn (ik gebruik immers cannabis), maar ik kan wel beter spellen dan Loes! Hahaha! 🙂
Met dank aan -wat ik aanneem qua standpunten nog steeds- je neoliberalen maatjes van de VVD is het zorgsysteem verworden tot een beerput van commercie! Marktwerking en kosteneffectiviteit hebben zorg en menselijkheid volledig vervangen.
Niet het belang van de burger, maar dat van de aandeelhouders en besturende stropdassen staat in dit systeem voorop. Ik hoor graag een tegenargument!
Wat is jouw standpunt op dit moment over de marktwerking in de zorg en de toenemende macht van de farmaceutische industrie? Hoe zie je dit op lokaal niveau?