AFRIKA

De banken op de Heuvel waren druk bezet. Alsof iedereen verwachtte dat de fonteinen elk moment weer aan zouden springen. Kort nadat ik gezeten was, werd ik op mijn schouder getikt.

Het was een elegant, donker meisje, met een vragende blik.

,,Ik zie jou vaak in stad. Wat doe jij?"

,,Kijken."

,,Maar jij hebt altijd map bij. Ben jij van politie?"

,,Nee, schrijver."

Er ontspon zich een gesprek, waarbij we elkaar net goed genoeg begrepen. Ik betrapte mezelf erop, dat ik zelf ook gebrekkiger Nederlands begon te praten.

Ze kwam uit Nigeria, en woonde twaalf jaar hier. Ze wilde graag werken, maar kon niks vinden. Ze zou willen studeren voor verpleegkundige, maar kwam als achtentwintigjarige niet voor studiefinanciering in aanmerking, zo was haar verteld. Toen ze nog in aanmerking had kunnen komen, was ze niet zeker van een permanente verblijfsvergunning.

,,Nu wil ik nieuw leven. Oud leven moet weg."

Geleidelijk kwam haar levensverhaal eruit. Soms vastlopend in Hollandse zinsbouw, soms overstemd door luidruchtige oude mannetjesclans die zich, inmiddels traditiegetrouw, rond de banken schaarden.

,,Ik was dertien toen mijn vader doodging. En ik was een beetje blij. Want hij dronk, en kon mij niet goede opvoeding geven. Hij kon kinderen niks geven. In Afrika maken mensen veel kinderen, mannen hebben vijf, zes vrouwen. Zij zeggen dan man doet het goed. Maar mensen in Afrika is dom."

Zelf had ze op haar negende al een drankprobleem. Omdat ze thuis niet anders gezien had. Op haar vijftiende was ze ervan af.

Momenteel hoopte ze op een baantje als inpakker, zolang ze de verzorging niet in kon. Ik vroeg nog of ze niet als vrijwilliger in de zorg kon beginnen, en dan verder groeien.

,,Alle bejaardenhousen zeggen wij zijn vol."

Ze ging maar weer eens. ,,Ik moet weg nu. Doei."

Ik keek haar nog lang na.

Later die dag liep ik, mijmerend over deze ontmoeting, V&D binnen, waar outletbakken onder rood zeil stonden. Er hingen borden bij, met de aankondiging van het Prijzencircus, dat de volgende ochtend om acht uur zou beginnen. Ik kon alleen maar denken: ,,Waar gaat dit in Jezusnaam over?"