De halte waar de bus stopte was typisch zo´n halte die binnen nu en twee jaar wel opgeheven zal worden. Het was al heel wat dat er twee wachtenden stonden. Een Marokkaanse jongen, smoezelig genoeg om voor dakloos door te kunnen gaan, en een boertig gorillatype van ruim twee meter. De gorilla stond roerloos voor zich uit te staren met een sjekkie tussen zijn lippen geklemd. De pafferige bewegingen die hij af en toe met zijn lippen maakte waren de enige tekenen van leven die hij gaf.Alleen de Marokkaan stapte in. Behalve hoogstwaarschijnlijk dakloos was hij ook overduidelijk onder invloed. Hij wankelde de chauffeur voorbij zonder hem ook maar een blik waardig te keuren. ,,Hallo! Hierrrr!” bulderde de chauffeur. ,,Ik kom zo.” Lachte de Marrokkaan. ,,Nèè, naaw, godnondeju!” gebood de chauffeur. De Marokkaan zwalkte weer terug. ,,Oew plótsbewijs!” De Marokkaan begon in een van zijn binnenzakken te rommelen. Plotseling graaide hij echter in het geldlaatje van de chauffeur. ,,Afblèève, godnondeju!” riep de chauffeur terwijl hij de Marrokkaan bij de pols pakte. ,,En d’r uit!” Er ontstond een schermutseling waarbij de chauffeur vanachter het stuur de Marokkaan van zich afhield. De chauffeur was imposanter en waarschijnlijk ook sterker, maar vanaf een chauffeursstoel en met een stuur voor zijn buik was het toch wat onhandig worstelen. De gorilla bij de bushalte kwam echter in beweging. Hij stapte in en pakte de Marrokkaan bij de revers van zijn smoezelige jasje. ,,Ik werk ut wel aaf verders!” mummelde de gorilla tussen twee pafferige lipbewegingen door. ,,Goed zo!” zei de chauffeur. De gorilla trok de Marokkaan in één vloeiende beweging mee naar buiten en kwakte hem, onder bemoedigende geluiden van de buspassagiers, tegen de grond. De gorilla trok nog eens lipsgewijs aan zijn sjekkie en besloot om niet meer op zijn lijn te wachten. Zonder nog acht op de Marokkaan te slaan begon hij aan een wandeling. Terwijl de bus zich weer in beweging zette bleef de Marokkaan verdwaasd op het plaveisel liggen. Hij leek gelaten te ondergaan wat hem zojuist was overkomen. Nederlagen als deze waren dagelijkse kost voor hem.
Geplaatst