,,Hé, bruine man!” riep mijn vader altijd tegen het donkere, ietwat gebogen lopende mannetje dat elke dag in Shopcenter opdook.,,Hé, blanke man!” Riep Bruine Man dan terug. Het was begin jaren tachtig en toespelingen op kleuren werden nog niet algemeen als racistisch beschouwd. Bruine Man leek er in elk geval niet zwaar aan te tillen. Voor zover het in te schatten viel, want het enige bekende aan hem was zijn verschijning: dat halflange, krullende grijze haar en die grote grijze snor. En natuurlijk dat gebogen, sjokkende loopje. Elke dag sjokte hij doelloos langs de winkelstands in Shopcenter. Mijn vader, die twee van deze stands runde, was hem uit balorigheid maar gaan begroeten. Want Bruine Man hoorde bij de inboedel van Shopcenter, dat samen met City Center en de Heuvelhof de glorieuze Tilburgse Top drie vormde van mislukte winkelformules. Waar hij vandaan kwam heb ik nooit geweten. Het gebroken Nederlands dat hij sprak was niet te plaatsen. Hij hield wel van films. Ooit hoorde ik hoe hij bij de vitrine van Cinema Heuvelpoort aan een gelijkgekleurde gesprekspartner het complete aanbod van die week uitlegde, compleet met genreaanduiding en waardeoordeel. Want hij had ze allemaal gezien. Blijkbaar was deze bioscoop, naast Shopcenter, zijn pleisterplaats. Hij moet dan wel de avondvoorstellingen bijgewoond hebben, want hij bivakkeerde ’s middags urenlang in Shopcenter. Verkoopsters kon hij tot razernij drijven door, zonder iets te kopen, vragen over elk artikel te stellen. Want nieuwsgierig was Bruine Man zeker. Toen de sigarettenstand vanwege een verbouwing door een groot gordijn aan het zicht werd onttrokken, rukte Bruine Man het gordijn open en riep hij tot de verbouwereerde standhouder: ,,Wat is dat hier allemaal met dat toneelspelen?” Onlangs kwam ik hem na jaren ineens in de binnenstad tegen. Ietsje grijzer dan toen en iets verder gebogen lopend. Verder niks veranderd. Alleen de weg die hij ging leek nog doellozer. Logisch. Shopcenter is allang weg. En Cinema Heuvelpoort maakt het ook niet lang meer. En de man die hem elke dag begroette met een hartelijk ‘Hé, bruine man!’ zal hij ook nooit meer tegenkomen.
Geplaatst