Geplaatst

ZATERDAG

De kleine blonde hondenhaartjes op de zwarte kleding van het meisje duidden op veelvuldig ravotten. En dat haar hond niet aan de lijn hoefde bevestigde hun stevige band die blijkbaar geen aanlijning nodig had.

Hij vloog het zeer vertrouwde veldje op terwijl het meisje vanaf het bankje tevreden toekeek. Er passeerden echter enkele aangelijnde soortgenoten die luidkeels tegen hun ontketende medehond begonnen te blaffen. Ze wilden op hem afspringen, maar hun baas trok ze nors verder. Het mikpunt van hun agressie of misschien wel hun jaloezie onderging onverstoorbaar hun machteloze geblaf. ,,Hij blijft er wel kalm onder, hè?” sprak ik tot het meisje. ,,Hij blijft altijd kalm” verklaarde ze. “Als hij wordt aangevallen doet ie ook nooit iets terug. Hij heeft nooit leren vechten. Ik heb hem destijds te vroeg van de training gehaald. Hij weet ook niet dat ie het beste op zijn rug kan gaan liggen als ie aangevallen wordt; hij kent de hiërarchie van de hondenwereld niet. Want als ie gaat liggen laten ze ‘m wel met rust. Maar dat snapt ie dus niet.” Maar de schade die haar vredelievende hond opliep viel volgens haar wel mee. ,,Ongeveer een keer per jaar komt het voor dat ik met ‘m naar de dokter moet omdat ie gebeten is. Maar ik heb liever een mietje dat eens per jaar gebeten wordt dan een vechtjas.” Terwijl ik deze martelaarsrol van de hond omwille van de pacifistische instelling van diens eigenares overdacht, meldde de hond zich weer bij ons bankje. ,,Ga maar zaterdag zoeken!” spoorde het meisje hem aan. ,,Zoek maar! Zoek zaterdag!” Ze zag mij verbaasd kijken. ,,Ja, ik ben ook altijd benieuwd waar ie dan mee aankomt. Gisteren kwam hij met allemaal Prise d’ Eauflesjes aan die op het veld lagen.” Gezien de klankovereenkomst tussen water en zaterdag vonden we dit allebei een zeer intelligente oplossing. Vandaag werd het een plastic bekertje. De hond was door de onorthodoxe opvoeding van zijn bazin een aanhanger van een vreemde religie geworden: immer weerloos bij gevechten en immer op zoek naar de ongrijpbare zaterdag wier beeltenis hij altijd weer anders interpreteerde.