Niets bij Hennes & Mauritz doet nog aan het oude Shopcenter denken. In feite is Hennes & Mauritz het warenhuis dat Shopcenter trachtte te zijn. Het is er meestal zo druk dat zelfs de langst werkzame verkoopster volgens mij geen bekende gezichten uit de dagelijkse passantenstroom meer haalt.In Shopcenter waren er destijds vaak niet eens passanten. Het kon er op doordeweekse dagen soms akelig stil zijn. Buiten Bruine Man dan. Volgens mijn vader zat Shopcenter in het verkeerde gedeelte van de Heuvelstraat. ,,Voorbij de HEMA draaien ze om.” Zei hij altijd. Ofschoon altijd een betrekkelijk begrip was want hij hield het na een jaar of twee wel voor gezien. Shopcenter was tot doodbloeden gedoemd. Toen het gebouw uiteindelijk overgenomen werd door Kwantumhallen, mochten enkele Shopcenterzaken nog in het voorste gedeelte voort bestaan. Met de overname door Hennes & Mauritz zijn destijds de laatste sporen verdwenen. Zelfs de roltrap achterin is niet meer. Achter de roltrap zat een van de stands van mijn vader. Een kledingzaak. Op een tamme dag mocht ik invallen. De verkoopster was ziek of vrij en mijn vader moest weg. Of wilde weg. Want winkelruimtes benauwden hem. Zijn handelsterrein lag langs de weg en aan de stamtafels. Dus was ik de lul. Fier rechtop staand achter de toonbank wachtte ik op de klanten die niet kwamen. Later zat ik al. Uiteindelijk lag ik onderuitgezakt in mijn stoel. Toen wandelde een lange Surinamer de zaak binnen. Het was mijn eerste potentiële klant. ,,Wat jij hier lig?” lachte hij toen hij me zag liggen. ,,Jij niet moet lig. Jij moet werk! Jij hier werk?” Ik knikte en hees mij overeind, vergeefs pogend om nog iets uit te stralen van het fiere elan van een paar uur terug. ,,Hebben jullie ook herenriemen?” Nee. ,,Nou dan ga ik maar weer.” Sprak de Surinamer en hij liep met verende tred de zaak uit. Zo ging dat op tamme dagen in een stand achter een roltrap in een winkelcentrum dat voorbij de HEMA zat. Het geheim van Hennes & Mauritz zit hem in de verwijdering van die roltrap.
Geplaatst