Geplaatst

RAAD

Zijn verschijning doet me altijd denken aan Guus Hermus, een allang vergeten acteur uit het tijdperk van Ko van Dijk. Om maar eens een naam te noemen die wat beter in het collectieve geheugen is blijven hangen.

Lange tijd behoorde hij tot het legioen binnenstadswandelaars welke ik meerdere malen per week tegenkom zonder te weten wie het zijn. Een toevallige ontmoeting bracht hier enkele jaren geleden verandering in. Sindsdien groeten we elkaar steevast, en soms houdt hij me aan voor een kort praatje. Dat meestal de actualiteit behelst. Want hij houdt het allemaal goed bij. Zelf is hij een overlevende van een lang vervlogen tijdperk. Een van de weinigen die het allemaal nog kan navertellen. Kaarsrecht lopend, glashelder van geest. Een witte raaf in zijn leeftijdscategorie.

,,Heb jij je geld al van de bank afgehaald?" vroeg hij, toen ik hem onlangs op het Koningsplein trof. Hij wilde duidelijk de stand van zaken weer eens met me doornemen. Ik zei dat ik niet bij die bewuste, veelbesproken bank zat.,,Ja, maar of je nou door de hond of door de kat gebeten wordt." Via de teloorgang van het bankwezen kwam hij vanzelf uit bij de raadsperikelen.

,,Je schaamt je toch dood als je ze bij die raadsvergaderingen bezig hoort. Het zijn allemaal van die kwèèkers; allemaal rooie Stienen en Miet van Puijenbroeken."

Als import Tilburger had hij nooit veel op gehad met lokale politici. ,,Met een Tilburger kun je niet in zee gaan. Dat gaat even goed, maar uiteindelijk komt er ruzie. ’n Tilburger is net een pedaalemmer: als je op z’n tenen gaat staan, gaat er boven een klep open."  

Er was weinig voor nodig om die klep open te laten gaan, wist hij. ,,Gij kunt nie eens praote!" hadden de lokale inboorlingen hem geregeld toegebeten, wanneer hij, met gedistingeerde randstedelijke tongval, zijn licht over lokale zaken liet schijnen. Hij had zich er nimmer door van de wijs laten brengen. Bovendien had hij die gespreksopponenten allang overleefd. Ook het huidige gemeentelijke gesteggel zou zijn tijd wel duren. Iets zei mij dat hij nog veel zou zien komen en gaan.