Geplaatst

STADHUISSTRAAT

Ik heb deze kermis de gorilla nog niet gesignaleerd. De laatste jaren eigenlijk sowieso niet meer, als ik het mij wel herinner. De gorilla liep aan het begin van deze eeuw over de Tilburgse kermis rond. Dat is dus niet zo lang geleden als het klinkt.
De gorilla had de gewoonte om mensen van achteren te besluipen, en dan een hand op de schouder te leggen. Het verloop laat zich raden. Als de kermisgangers van de schrik bekomen waren, kregen ze een hand van de gorilla.
Tegelijkertijd met de gorilla liep er ook enige tijd iemand met een Michael Jacksonmasker rond. Hij was gekleed als Michael in een clip waarvan de titel me ontschoten is. Het masker stamde uit een van de blekere periodes van Michael, al waren de meest ingrijpende verminkingen nog niet zichtbaar. Om écht schrik aan te jagen was het masker kennelijk dus niet bedoeld. Ik heb ook nooit gezien dat de nep-Michael Jackson mensen van achteren besloop en op hun schouders tikte. Wel meen ik hem ooit een paar pasjes te hebben zien imiteren, maar dat kan ook een gekleurde herinnering zijn.
Ik kan mij in elk geval niet voorstellen dat het Michaelmasker deze kermis weer rond zal spoken. Daarvoor is het allemaal nog te vers. Mensen zijn hier en daar nog steeds aan het na bomen over de uitvaart, en het gemis is nog voelbaar. Dat is trouwens al heel wat in een tijd waarin het nieuws steeds vluchtiger wordt.
Ongetwijfeld zal Jackson wel veel gedraaid worden, deze kermis. Een café in de Stadhuisstraat nam een dezer dagen al een voorschot, door uren aan een stuk alleen maar zijn muziek te draaien. Twee mannen op het terras dachten zo het hunne van deze onafgebroken tribute.
,,Jè, hij is weer himmól in, de Michael."
,,Jè, daor hèdde we aon as ge dôod zèèt."
,,Nou, ik heb pas geheurd wè Elvis nog op un jaor verdient."
,,Hoeveul is dè dan?"
,,Wè denkte?"
,,Wit ik dè."
,,Virtig, éénenvirtig miljoen."
,,Daor heej-t-ie ôk niks aon."
Zo werd, op deze broeierige terrasmiddag, zelfs een postume hommage nog dood gerelativeerd.