ELVIS

Jaren geleden zag ik hem voor het eerst tijdens de Tilburgse kermis. Hij liep in zijn eentje langs de goktenten aan de Paleisring en werd voortdurend aangeklampt. Hij genoot zichtbaar van de aandacht. Waar hij die aan te danken had was mij niet duidelijk, al vielen mij wel zijn vetkuif en zijn immense bakkebaarden op.
Later hoorde ik dat hij de Tilburgse Elvis Presley was en feestjes opluisterde als Elvis-imitator.
Als hij praatte was de overeenkomst met Elvis ver te zoeken: hij had een hoog, pieperig stemgeluid dat eerder Hans Dorrestijn benaderde.
Toen ik eens een bandje van zijn act hoorde, werd mijn vermoeden bevestigd. Hij piepte en knarste het repertoire van zijn idool in onnavolgbaar fonetisch Engels.
Zo voorzag hij ‘Heartbreak Hotel’ van het onwaarschijnlijke refrein: ,,Aa bippie so loonlie bebie, aa bippie so loonlie, aa bippie so loonlie, aa koedai!"
Ook herinner ik mij zijn fonetische versie van ‘See see ryder’: ,,O sie, sie sie raida, o sie baloek hef don".
Hij was een typisch geval van Tilburgse camp, d’n Elvis. Want zo noemden ze hem. Volgens mij kende niemand zijn echte naam. Maar waar hij kwam werd hij binnengehaald en toegejuicht als ware hij de echte Elvis. Tot op dat ene fatale feestje, waar de bezoekers zijn Elvisinterpretatie minder konden waarderen. D’n Elvis werd bekogeld en met satésaus overgoten. Ook werd er getracht zijn pak in de fik te steken. Na dit traumatische optreden trok d’n Elvis zich terug uit de showbizz.
Onlangs zag ik hem weer eens door de Heuvelstraat lopen. Zelfde vetkuif, zelfde bakkebaarden. Alleen aanzienlijk grijzer geworden. Niemand leek hem nog te herkennen. Hij droeg een tas van Tommy bij zich. Door de tas heen zag ik dat het een elpee was met het opschrift ‘Hollywood’. Ongetwijfeld een live-elpee van zijn idool. Hij praatte hardop in zichzelf. Ik kon hem net niet verstaan. Maar waarschijnlijk was het voorpret om de nieuwe aanwinst die hij thuis zou gaan draaien. Om weer even terug te keren naar de tijd dat zijn idool nog leefde en hij nog niet wist hoe meedogenloos de mensen konden zijn.