Hij behoort tot de mensen die met wisselende tussenpozen in mijn vizier opduiken. Soms zie ik hem jarenlang nergens, soms weken achtereen overal.
Toen ik hem leerde kennen kwam ik hem vaak in het café tegen. Hij had een doctorandus voor zijn naam, maar had nooit een passende baan kunnen vinden.
Van zijn academische achtergrond was sowieso weinig meer te merken. In een soort ABN met Tilburgs ratelde hij onafgebroken over de meest triviale zaken.
Naarmate hij langer doorratelde stootte hij steeds meer mensen af. Als hij aan de bar zat was er rondom hem leegte. Vaak praatte hij gewoon door terwijl de ongewilde gesprekspartners allang weggelopen waren.
Zo vertelde hij mij ooit een relaas over kerstbomen die hij op straat had gevonden. Het was begonnen met een kerstboom, die hij achter zich aan sleepte. Vervolgens was hij een tweede kerstboom op straat tegengekomen, die hij ook meenam. Daarna kwam hij een derde kerstboom tegen, maar hij had zijn handen al vol. Toen kwam er een agent aan die hem vroeg ,,Wat zijn wij hier aan het doen?"
,,Niks", had hij in alle eerlijkheid geantwoord. ,,Ik heb gewoon twee kerstbomen op straat gevonden en nou hèk er nog één gevonde, mar ik kan er mar twee meeneme…"
Hoe het verhaal verder ging herinner ik mij gelukkig niet meer.
Uiteindelijk mocht hij steeds minder kroegen binnen. Met zijn luide stem voerde hij voortdurend de boventoon. Bovendien kon die boventoon op onverwachte momenten een redeloze agressieve lading krijgen.
Onlangs trof ik hem onverwacht in een café net buiten de binnenstad. De kastelein gedoogde hem voor een paar uur, maar toen zijn luidruchtige conversatie voor een niet-luisterende menigte teveel de sfeer ging domineren, verzocht ook deze kastelein hem te vertrekken. Treiterig langzaam trok hij zijn jas aan, waarmee hij zijn vertrek nog een minuut uitstelde. Meer lag niet binnen zijn macht.
Kort hierna zag ik hem in een lunchroom zitten. Blijkbaar kenden ze hem daar nog niet. Hij zat aan een kopje koffie, terwijl hij voortdurend schichtig om zich heen keek. Alsof hij vreesde dat hij elk moment buiten gegooid kon worden.