Debatstad Tilburg

Wanneer gaan journalisten in Tilburg hun beroep weer serieus nemen?
Wanneer vervult de zogenaamde ‘Vrije Pers’ weer zijn functie van ‘waakhond van de democratie’? Straks komt, zonder dat de media ook maar iets melden, geen enkele brief meer ongeschonden bij de Raad. Straks wordt, zonder dat we ook maar iets in de krant lezen, elke deskundige als crimineel de raadszaal uitgestuurd.
Ja, onder indringende vragen over de jongste wapenfeiten werd hier de reactieknop dichtgedraaid. Alsof niet de onder de aandacht gebrachte praktijken op het gemeentehuis bedenkelijk zouden zijn, maar de vraagsteller en de door hem gestelde vragen. En wat te denken van een raadslid dat ofwel een reageerverbod heeft gekregen ofwel om erger te voorkomen zichzelf alvast de mond heeft gesnoerd.  Allemaal redenen om nog eens feiten en context grondig te analyseren.

Uit mijn bewuste brief naar de Raad werd precies dat gedeelte weggelaten waarin gewoon nuchter de feiten werden gegeven. Dat kan niet meer in een gemeente waarin beeldvorming en campagne belangrijker zijn geworden dan de werkelijkheid? En was het een toevallig incidentje? Eerder gebeurde precies hetzelfde bij de Nota ‘Tilburg boomT’ (zie ‘Nog meer toeval’ en ‘Selectief informeren Raad’). En hoe naïef bleef ik vroeger telkens weer uitgaan van ‘ongelukjes’ en goede trouw als hele brieven nooit waren aangekomen, in de notulen niets terug was te vinden van wat ik in werkelijkheid had gezegd, toevallig mijn microfoon het niet deed of een hele vergadering zelfs werd afgeblazen. En nu zijn we dan zover dat deskundigen gewoon als criminelen de raadszaal worden uitgestuurd!!

En hoe ver ging rond dat bewuste thema ‘Biodiversiteit’ eerder al de campagne.
Mijn boek over dat thema kreeg zelfs in het Milieucafé niet eens aandacht. En zelfs daar hoorden we helemaal niets over de ruige acties die onmiddellijk volgden ten aanzien van wat ik in het boek had beschreven. Stel je voor dat van de beschreven architectuur in Cees van Raaks laatste boek nu prompt de helft zou worden afgebroken en het CAST daar niet eens iets van zou zeggen.

En voorafgaand aan die ‘Nota Biodiversiteit’ de zogenaamde “Week van de Biodiversiteit’ vol speciale, extra campagne nog eens: een gemeentelijk parkboekje met juist niets over de biodiversiteit in dat park, kap daar zelfs van de nestboom met jongen van de enige grote bonte spechten in de stad, huis aan huis een folder als anti-reclame gewoon, en voor de in mijn boek beschreven corridors en kerngebieden reusachtige spandoeken met de tekst: “Hier zou gebouwd kunnen worden”! Verder werd er mooi weer gespeeld met terreinen van onder andere Natuurmonumenten en Brabants Landschap, waarbij de gemeente probeerde mij als stadsbioloog gewoon ‘om te kopen’ om ook mee te doen met dit verleggen van de aandacht naar terreinen buiten de stad en buiten de gemeenteverantwoordelijkheid. “Tekst Henk Kuiper”, “foto’s Henk Kuiper” zo zou met een mooie vergoeding mijn naam zelfs prijken op informatieborden bij terreinen van Brabant Water en Brabants Landschap. Maar niet voor niets schreef ik boeken over natuur en biodiversiteit in Tilburgs bebouwde kom. Naar mijn mening krijgt al jaren het buitengebied verhoudingsgewijs onevenredig veel meer aandacht dan de natuur in onze directe woonomgeving. En bepalend voor het nog wel of niet opbouwen van een relatie met de natuur blijkt telkens weer de woonomgeving. In welke mate nodigt die nog uit tot natuurverwondering en natuurbeleving of biedt die alleen nog maar mogelijkheid tot ‘winkelbeleving’, shoppen, consumeren enzovoort. Gezien de al zo gigantische T drammerij wat dit betreft wilde ik als schrijver van het stadsnatuurboek niet zelf nog eens actief meedoen met het verleggen van de aandacht naar natuur juist ver weg, ver buiten gemeentelijke verantwoordelijkheid en woonomgeving.

Ik ging dus niet op het gemeentelijke voorstel in, wilde ook niet dat mensen het idee zouden kunnen krijgen dat ik zelf achter de gemaakte keuzes stond wat betreft aandachtsverdeling tussen biodiversiteit in de bebouwde kom (“Hier zou gebouwd kunnen worden”) en daarbuiten. De enige honorering die ik dan ook vroeg voor foto’s die de gemeente dan nog wel mocht gebruiken was om daar mijn naam niet bij te vermelden. (E-mailbewijs eventueel nog ter inzage). En dan sta je toch te kijken als je naam dan toch vermeld wordt in een context waarin je dat nou juist niet wilde. Bij een bouwproject bijvoorbeeld ten koste van de door mij juist beschreven stadsnatuur. Mijn stadsnatuurfoto’s werden zelfs gebruikt voor in de stad geplaatste richtingwijzers naar natuur juist buiten de stad. Met vermelding van mijn naam kwamen ze ook in een gemeentelijke folder over natuur buiten de bebouwde kom. Foto’s mooi afgedrukt, folder prachtig vormgegeven. Op zich toch niet zo erg zou je denken, maar leg daar dan eens de in diezelfde serie verschenen folder naast met mijn tekst en foto’s over stadsnatuur. Een wereld van verschil. Los van de verminkte tekst en daaruit verwijderde ‘krenten’ op een manier door de gemeente gedrukt en vormgegeven dat het gewoon anti-reclame is, alleen maar T promotie. Schandalig dat de gemeente daar toch nog mijn naam onder heeft gezet. Mijn naam misbruikt voor een product wat helemaal niet meer mijn product is en waar ik helemaal niet meer achter kan staan. Zo ver gaat het inmiddels met de beeldvorming en reclame: zelfs personen en waar die voor staan met alle geweld in die beeldvorming persen. En als zo iemand dan toch nog in de raadszaal iets van zijn eigenlijke verhaal wil vertellen kan dat gewoon niet meer worden getolereerd, wordt die persoon dus gewoon de raadszaal uitgezet.

En laten we niet denken dat dit inhoudelijk verder alleen maar gaat om het verdelen van aandacht tussen natuur binnen en buiten de bebouwde kom. Het gaat – in een tijd waarin moet worden bezuinigd – evident ook om grote geldbedragen. En gaat dat geld naar aannemers om ze in de Drijflanen of Moerenburg te laten graven en bulldozeren teneinde daar op die manier natuur te ontwikkelen? Of besteden we dat geld aan natuur in de stad en in de directe woonomgeving om daar meer resultaat te behalen en tegelijk nog geld over te houden? Ja, sparen we in de stad zelfs enorme kapitalen juist uit door dure projecten achterwege te laten en de daar aanwezige natuur gewoon te handhaven of zich zonder geld en verdere investeringen spontaan op eigen kracht uit te laten breiden? Vragen en keuzes die minstens in het Milieucafé al lang een keer op de agenda hadden moeten staan. Maar in Tilburg debatstad worden debat en discussie al jarenlang vervangen door reclame en campagne (zie ook 14de reactie onder ‘Debat in Tilburg en op TilburgZ’).

voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes (met links)
zie weblogoverzicht: A tot G ,  G tot M,  M tot S  en  T tot Z.