Vrijheid of
T dictatuur, was hier de vraag aan de Tilburgse politiek.
De reactie daarop leidt nu tot nog brutalere praktijken. Na de geraffineerde paviljoenpromotie in de Oude Warande waarvoor later op het gemeentehuis niemand verantwoordelijk bleek manifesteert die doordrammende reclamemacht zich nu buiten de democratie om zelfs op de drukste kruispunten in de stad. Enorme illegale borden bestoken ons daar nu op groene zichtlocaties met agressieve anti natuurreclame.
Langs de Ringbanen prijkt pal voor bomen, struiken, plantsoenen en groenstroken ineens indringende T reclame. Op prominente plekken met nog groene variatie propageren nu grote borden en spandoeken wat daar ten koste van de biodiversiteit is gebouwd of nog gebouwd zou kunnen worden. Op de in het groen geplaatste impressies van die plekken geen sprietje groen juist. En wat zijn de bijbehorende verdere reclame- en media-afspraken rond deze T invulling van de week van de biodiversiteit! Zelfs de inhoud van de nota ‘Biodiversiteit’ werd bepaald door de
T campagne, zo zagen we. En vervolgens kwam verder niets in de openbaarheid van wat hier werd gepubliceerd in de stukjes biodiversiteit 1 2 3 4 5 en 6.
Precies voor het in die stukjes nog eens gememoreerde ‘van Gend en Loos terrein’ prijkt nu zelfs een groot bord met wat daar gebouwd zou kunnen worden.
En vanwege reclame-investeringen in die richting wordt dus nu nog nadrukkelijker gezwegen over biodiversiteit zoals daar nog aanwezig. Een speciale week rond dat thema moet vooral de aandacht afleiden, de bevolking nog eens extra foppen met een ‘alles oké show’.
Zelfs de keus van een speciale Tilburgse aandachtssoort werd gedicteerd door de
T campagne. De gemeente T koos een soort die – broedend in gebouwen – kon worden gepresenteerd als gebaat juist bij nog meer plannen van projectontwikkelaars, nog meer ‘vogelkooikes’ in de vorm van appartementen, nog meer aantasting juist van biodiversiteit en stadsnatuur. En blijkens de plekken waar nu affiches hangen van ijsvogel, atalanta, eekhoorn en honingbij moeten we die biodiversiteit verder kennelijk koppelen aan de propagandalocaties van de
T campagne, het ‘biotoop’ waar het groen zo nadrukkelijk mogelijk werd vervangen door steen, staal, reclamezuilen en T bushokjes. Waar in de stad het natuurlijke biotoop nog wél aanwezig is propageren reusachtige reclameborden om ook daar het leefmilieu nu te vervangen door modern biotoop in T stijl zonder nog één sprietje groen.
Week van de biodiversiteit! Maar zonder overleg en zonder informatie, laat staan toestemming omtrent de feitelijke acties, reclametrucs en reclamepsychologie, gaat het doordrammende T team gewoon zijn eigen gang. Buiten goedwillende en nog integere ambtenaren, raadsleden en bestuurders om dramt de Tilburgse anti natuurcampagne gewoon door. En mocht iemand iets beweren over legaliteit van een en ander…. Achter die smoes en ‘dekmantel’ stuiten we op de echte beerput: omgekochte ambtenaren, bestuurders en complete krantenredacties:
reclamegeld, zwijggeld, smeergeld.
voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes (met links)
zie weblogoverzicht: A tot G , G tot M, M tot S en T tot Z.
Reacties
13 reacties op “Illegale megareclame in de stad”
Dag Henk, dit is een project van Stichting Straat in het kader van de Ringbaan. Zoek het eens op. Deze stichting organiseert elke twee jaar een manifestatie. Centraal staat dan het verhaal van een straat in Tilburg, de geschiedenis van bebouwing maar ook van de mensen die er wonen of woonde. Ook is aandacht voor de ontwikkelingen die er op de rol staan. Dit jaar mochten ook kunstenaars onafhankelijk hun eigen droombeelden maken. Heeft allemaal vrij weinig met de gemeente Tilburg van doen, of met de T-campagne zoals jij het noemt. Maar goed als jij sponsoring als smeergeld wilt uitleggen dan valt er nog weinig te praten. Succes met je kruistocht voor het groen in de stad. Dat is zeker van groot belang. Maar hou eens op met onzin uitkramen. Deze mensen hebben hart voor de stad, haar geschiedenis en haar toekomst. Het zijn bovendien voor een groot deel vrijwilligers. Sluit jezelf de volgende keer aan zou ik zeggen.
Groet
OVER EN UIT
.
Eind 2006 organiseerde museum Scryption, het museum voor schriftelijke communicatie, de verkiezing 'Tilburgs mooiste – van T tot torenflat'. De Tilburgers konden toen aangeven welk object in de stad zij het mooist vonden. De verkiezing werd afgesloten met een speciale avond waarbij, zo meldde een begeleidend persbericht, de vraag centraal zou staan in hoeverre vormgeving belangrijk is voor de presentatie en de beeldvorming van een stad. Het evenement, waarbij ook Cast, Kort en de gemeente betrokken waren, vond plaats onder de noemer 'T-SIGN' en de speciale avond had als titel 'T-SIGN at Night'. In de krant konden we destijds lezen dat de toekennning van de Erasmusprijs 2006 aan de Franse graficus Pierre Bernard de aanleiding was voor het evenement.
.
Zal er nu eindelijk eens een publiek debat komen over het nieuwe reclamebedenksel?, vroeg ik me af. Het werd tijd! Want eind 2006 zag je de T al in ras tempo oprukken, zowel in de media als in het publieke domein.
Het feit dat T-SIGN in het persbericht, en ook in de berichtgeving in de krant, gelinkt werd aan het Erasmusfestival en de graficus Bernard, leek een goed teken. Want Bernard staat bekend om zijn kritische houding en maatschappelijke betrokkenheid. Jarenlang werkte hij alleen voor non-profit organisaties en culturele instellingen, omdat het volgens hem niet de taak is van grafische ontwerpers om bij te dragen aan de economische groei van bedrijven. Bernard heeft een sterke afkeer van reclame, zeker van reclame in de openbare ruimte. Hij gruwt van wat hij noemt: 'slechte en verderfelijke, commerciële vormgeving'.
Helaas kwam er helemaal geen breed publiek debat over de nieuwe marketingstrategie. Integendeel: direct na T-SIGN at Night werd de T campagne juist geïntensiveerd! Overal in de stad kwamen in mupi's posters te hangen met het indringende T beeldmerk. Het verscheen nu ook op straatmeubilair. En op beleidsstukken. Zelfs een nieuwe bomennota ('Tilburg boomT') werd gebruikt voor marketingcommunicatie.
.
Om de Tilburgse citybranding op de korrel te nemen schreef ik eens een stukje, waarin ik de T als 'glorieus' lichtbaken bovenop een torenflat plaatste. Nog geen vier jaar later werd deze fantasie werkelijkheid: bovenin de nieuwe kantoortoren 'enTrada' pulseert sinds juni op een groot beeldscherm, dag en nacht, een rode T.
Het logo werd onlangs ook nog aan een ander groot, nieuw gebouw gekoppeld: namelijk aan sportcomplex 'T kwadraat'. En niet alleen in de naam: de architectencombinatie Bo.2 en van Hoogmoed gebruikte voor de gehele buitenzijde van het complex betonnen gevelplaten met in reliëf een T patroon. Een handige truc om het reclameverzinsel verder 'op te laden' en er de stad tot in lengte van dagen mee op te zadelen.
.
De vraag rijst intussen wat we aanmoeten met al die marketing rommel. Het meeste straatmeubilair kan gemakkelijk worden verwijderd. Maar wat doen we met de grotere objecten?
Een landschapsarchitect opperde onlangs het idee om de gevels van T kwadraat te laten begroeien met klimplanten. Bijvoorbeeld met klimop of wingerd, of een combinatie van beide soorten. Een geveltuin van blauwe regen zou ook goed kunnen. Daarna kunnen we een nieuwe naam verzinnen voor het gebouw.
En de grote T bovenop kantoortoren enTrada, wat doen we daarmee? Als signaal dat het over en uit is met de T campagne kan de nieuwe burgemeester binnenkort officieel het licht doven, voor altijd. Of we het beeldscherm in zijn geheel moeten weghalen is de vraag. We zouden het ook kunnen laten zitten, als een soort monument: een herinnering aan een duistere periode waarin niet alleen de stad Tilburg, maar zelfs de bevolking een T identiteit kreeg aangemeten.
'Eigenaardig dat de Tilburgse citybranding gekoppeld werd aan de uitreiking van de Erasmusprijs aan Pierre Bernard', zei een kennis tegen me, naar aanleiding van m'n stukje van gisteren: 'En kras dat je jaren geleden al een verhaaltje schreef over de 'glorieuze' T bovenop een torenflat!' 'Dat lichtbaken hing gewoon in de lucht', antwoordde ik: 'geen kunst aan om het te zien aankomen'. Ik herinnerde hem aan de prijsvraag rond de nieuwe Heuvel. Acht ontwerpbureaus waren in 2006 door het gemeentebestuur aan het werk gezet. Eén van die bureaus kwam met een plan op de proppen waarbij pontificaal, midden op de Heuvel, een T-gebouw met beeldscherm zou komen te staan. Volgens de bedenkers zou dit bouwwerk 'energie' gaan geven aan de stad en het plein zou door 'de hedendaagse icoon' 'een geest gaan ademen van een nieuwe tijd'.
'Een aardige vondst', zo kwalificeerde destijds de jury (met daarin onder meer de wethouders Aarts, Hamming en Backx ) het T-gebouw met beeldscherm: 'maar niet geschikt voor op de Heuvel'. Toen wist ik hoe laat het was: de verheerlijking van de grote T, daar waren we in Tilburg bepaald nog niet vanaf. Vroeg of laat zou er beslist een plannenmaker op het idee komen om bovenop een hoog gebouw een beeldscherm te bevestigen met daarop het nieuwe reclameverzinsel.
.
Nóg een treffend voorbeeld van de manier waarop het Tilburgs gemeentebestuur (samen met allerlei bedrijven) ontwikkelingen in banen leidt, beschrijf ik in het nu volgende stukje. Misschien kan dat nog duidelijker maken wie er in Tilburg aan de knoppen zit en hoe hier een reclamemacht, onder meer door gegoochel met beelden, vat probeert te krijgen op ons denken.
PIRATERIJ IN TILBURG
kunstwerk verandert in reclamezuil
.
Een paar weken geleden verscheen er in het BD een artikel over de TIK-week, de introductieweek voor nieuwe studenten. Daarin is te lezen dat studenten tientallen jaren de commercie buiten de deur hebben weten te houden, maar dat nu gekozen is voor een nieuwe koers. Voortaan zal er nauw samengewerkt worden met allerlei bedrijven én met de gemeente, liet een studentenwoordvoerder weten. Het heeft allemaal met sponsorgelden te maken. Een leuk TIK-programma in elkaar zetten kost namelijk veel geld.
Dat het bedrijfsleven en de gemeente Tilburg zich dit jaar al flink hebben bemoeid met de Tik-programmering, en dat er op een gegeven moment zelfs een Tilburgs kunstwerk is veranderd in een reclamezuil – wat in feite een vorm is van piraterij – konden we onlangs lezen in Stadsnieuws. In het artikel 'Virtuele studentenrace' doet het blad er verslag van dat de Rabobank, in samenwerking met tilburg.com, café Bolle, reclamebureau Typisch Tilburg en de gemeente, een soort speurtocht door de stad heeft georganiseerd. De aktie was begonnen bij de studentenverenigingen. Gewapend met een bluetoothzender was het Rabo Promo Team daar aanwezig geweest. Via bluetooth hadden de studenten een bericht gekregen op hun mobiele telefoon waarin was beschreven hoe ze konden deelnemen. Daarna hadden ze via SMS en de studentenhyves aanwijzingen gekregen. De laatste aanwijzing was geweest: "Kom op maandag 23 augustus om 14:00 uur naar café Bolle'. Drie finalisten waren daar stipt op tijd. Die kregen toen de opdracht om naar het 'multimediale omgevingskunstwerk' 'Between You and Me' te gaan, dat sinds kort (dankzij sponsoring door de Rabobank) op het voorplein staat van 't Factorium. Op het grote LED scherm, dat onderdeel uitmaakt van het kunstwerk, was toen het logo van de Rabobank getoond én de laatste opdracht: het beantwoorden van vier 'Typisch Tilburgse' vragen. De vier beginletters van de antwoorden vormden een codewoord dat zo snel mogelijk doorgebeld moest worden met de Rabobank.
Het codewoord was Rabo.
Drie T reacties van Hein. Maar voor diverse communicatiemensen op het gemeentehuis zal het ook ondanks de imagoschade voor de stad niet makkelijk zijn om te stoppen met die T. “Tilburg was de eerste stad in Nederland die met citybranding begon”, zo lezen we in de officiële ‘communicatievakliteratuur’. Tilburg was in Nederland de eerste met het heel bewust en georganiseerd zichzelf aanmeten van “een ziel” en “een identiteit”, zoals de moderne reclamewetenschap dat zo mooi definieert. En dan nu stoppen met iets waarmee Tilburg zo voorop liep in het land? Of misschien toch alleen maar met de zogenaamde “externe citybranding”?
In onder andere ‘Citybranding voor acht Nederlandse steden’ (NAI uitgevers 2002) maakt K. van Synghel duidelijk onderscheid tussen “interne citybranding” en “externe citybranding”, ofwel het zich richten op de eigen bewoners en het zich richten op de buitenwereld. En de keuze van Tilburg hierin is vanaf het begin heel opvallend geweest. Naar de bevolking werd gedaan alsof het ging om profilering van de stad naar buiten, maar onder dat mom werd juist heel gericht de eigen bevolking bestookt (en de gemeenteraad waar niets aan werd verteld en uitgelegd). De externe citybranding was in de praktijk dekmantel om naar de eigen bevolking een commercieel totaalpakket te verkopen als eigenheid, stadsidentiteit, ‘typisch Tilburg’ enzovoort. Demonstratief en met bruut geweld werd daarbij afgerekend met Lindeboom en vergelijkbare niet commerciële geschiedenis, groene cultuurhistorie en volkscultuur. Daarvoor in de plaats moesten als ‘ziel’ en ‘identiteit’ zaken worden ingebrand en geconsumeerd als Moderne Industriestad, T, grote bouwprojecten, kermis, kruikenzeiker en bijbehorende kruikenzeikerij, winkels en horeca in de binnenstad enzovoort. Een en ander ging vooral ook via het Brabants Dagblad gepaard met het cultiveren van domheid en achterlijkheid en het tot cultuur en oude volkstradities opblazen van platte commercie en flauwekul van nauwelijks enig niveau. Het is dan ook vooral buiten het verspreidingsgebied van het Brabants Dagblad dat men ziet en beseft hoe belachelijk Tilburg zich heeft gemaakt met zijn T. Maar in de feitelijke campagne was die externe citybranding maar bijzaak. En misschien wel in een mate dat het daarbij wellicht totaal geen punt was dat de stad zich naar buiten belachelijk maakte. De imagoschade voor de stad zelf deed er gewoon niet toe. Als de eigen burgers zich maar blijvend bekeerden van Lindeboom tot kruikenzeiker en verdere consumptie en commercie. Externe en interne citybranding zijn in elk geval twee verschillende zaken. En gezien het onvoorstelbare gedram en reclamegeweld waarmee die T er hier is ingeramd is het theoretisch mogelijk dat men met de interne citybranding naar de eigen bevolking door blijft gaan tot letterlijk de kruik barst. Maar ook in dat geval kunnen we in feite nu al stellen dat het met die T over en uit is. Want de afgelopen jaren is in Tilburg behalve rond de T ook rond het fenomeen ‘Kruik’ het een en ander dusdanig aan het licht gekomen dat we zonder meer kunnen stellen dat het barsten van die kruik al lang een feit is.
Henk, vandaag de Koerier al gezien? Op de gemeentepagina's wemelt het weer van de T's. Deze keer zelfs een T bijna zo groot als een ansichtkaart. Uitgevoerd in de kleur rood. Zodat het logo extra indringend is en optimaal materiële hardheid uitstraalt.
Je zou bijna gaan denken: hoe meer er over het reclamebedenksel geschreven wordt, hoe harder er vanuit het gemeentehuis campagne wordt gevoerd.
Het zou me niet verbazen als er intussen zelfs al een hypnopedie programma is ontwikkeld, in het kader van het conditioneringsprogramma T.
Maar gelukkig hebben we een nieuwe burgemeester. En die is niet gek. Noordanus gaat vast en zeker schoon schip maken.
PIRATERIJ IN TILBURG
van wie is de openbare ruimte?
.
Het kunstwerk 'Between you and me' is een buitengewoon opdringerig ding. Felle lichtbeelden spetteren van het scherm af en tegelijkertijd komen er op 'n bij het kunstwerk behorend display, op de gevel van 't Factorium, teksten voorbij als: 'Dit is een onconventionele ontmoetingsplek. This is real life. Everything will be amazing. Weg met alle symbolen en zuiverheid'. En meer van die 'diepzinnigheden'. Terwijl je alle indrukken op je laat inwerken, zoeft ineens een camera langs een soort TV mast naar beneden, zoomt op je in en het volgende moment kom je zelf in beeld op 'experimentelevisie'. Is dat niet leuk!
Volgens de Rabobank en Kort 'verlevendigt' de visuele heksenketel op het voorplein van 't Factorium het hele Kunstclustergebied. Persoonlijk vind ik het 'mediale omgevingskunstwerk' vooral veel geschreeuw en weinig wol. Maar geschreeuw is ook verlevendiging, zullen de Rabobank en Kort hebben gedacht.
Nu van het LED scherm naar een ander (onder meer) door de Rabobank gesponsord kunstwerk: de omstreden kunstgrot 'Il grotto' in de Oude Warande. Ook een geval dat zomaar in het publieke domein is geland. Nou ja, 'zomaar', dat klopt niet helemaal. Aan de komst van dit kunstwerk-theepaviljoen ging – zoals hier op TilburgZ reclamevrij uit de doeken is gedaan – jarenlange manipulatie vooraf. Het 'spelletje' is intussen een nieuwe fase ingegaan. Bij de komst van de kunstgrot is namelijk heel nadrukkelijk gesteld dat het om een tijdelijk bouwwerk zou gaan. De grot zou beslist over vijf jaar weggaan. De wind is intussen blijkbaar uit een andere hoek gaan waaien. Want wat liet Concerncommunicatie onlangs weten via de gemeentepagina's in de Koerier: het college gaat tezijnertijd bekijken of de vergunning wordt verlengd!
Tijd voor een fotootje van de grot hebben ze toen waarschijnlijk gedacht bij het Brabants Dagblad. In ieder geval plaatste ze een dag of tien geleden weer eens een promotieplaatje van het paviljoen, deze keer een foto genomen vanuit de lucht. Maar genoeg over het Brabants Dagblad – dat die krant niet deugt weten we onderhand wel. Waar ik naar toe wil, is de volgende vraag: Van wie is de openbare ruimte? De openbare ruimte is van ons allemaal, zullen de meeste mensen waarschijnlijk antwoorden. Inderdaad, zo zou het moeten zijn. Maar de werkelijkheid steekt anders in elkaar: vooral kapitaalkrachtige marktpartijen bepalen het beeld van de stad, zeker in Tilburg. Dat doen die marktpartijen op allerlei manieren. Onder meer door her en der T vlaggen en T borden neer te zetten, en meer van die marketing rommel. Sommige mensen, onder wie onze volksvertegenwoordigers vinden dat prima. Zij hebben blijkbaar niet in de gaten dat het aanhoudende, gezamenlijke T gedram van de gemeente en allerlei bedrijven een doortrapte vorm is van culturele manipulatie. En dat niet alleen: al die marketingcommunicatie in de openbare ruimte is tevens een vorm van piraterij. De (onder meer) door de Rabobank gesponsorde bordenaktie van Stichting Straat valt daar ook onder. Het bord op bovenstaande foto bijvoorbeeld ontneemt het zicht op stadsnatuur en bovendien wordt op 'subtiele' wijze draagvlak gekweekt voor een 'T Dome'.
SABOTAGE
.
Op een paar plaatsen in Tilburg heb je 'vrije plakplaatsen'. De afgelopen week, tijdens 'Incubate', het jaarlijkse Tilburgse festival voor Independent Culture, hebben een aantal jongeren de plakplaatsen gebruikt om zelfgemaakte posters tentoon te stellen. Maar de tentoonstelling was van korte duur. Nog dezelfde middag verdwenen alle posters onder affiches van popcentrum 013. Een dag later gebeurde hetzelfde. Waarmee volgens een woordvoerder van Incubate is aangetoond dat de plakplaatsen niet vrij zijn, maar commercieel worden beheerd. Ik haal de piraterij rond de plakplaatsen aan, omdat de gang van zaken daar perfect aansluit bij m'n vorige stukje, waarin ik stel dat niet gewone mensen zoals u en ik het beeld van de stad bepalen, maar kapitaalkrachtige bedrijven en instellingen.
.
Ook de sabotage van het Transferium (achtergrondinformatie elders op deze site) heeft te maken met piraterij. Blijkbaar zijn er in Tilburg krachten werkzaam, ook binnen het gemeentebestuur, die zich niets aantrekken van democratische grondbeginselen. Op slinkse wijze is alles in het werk gesteld om de proef met een Transferium te laten mislukken. Met als 'bijkomstigheid' verkwisting van een hoop gemeenschapsgeld. 'Vuile spelletjes'. 'De democratie is met voeten getreden'. In niet mis te verstane bewoordingen worden de malversaties door nogal wat mensen veroordeeld. Begrijpelijk dat de ongerustheid en boosheid groot is. Want het lijkt er op dat Tilburg steeds meer afglijdt in de richting van een post democratie – of hebben we die al?
Zou het kunnen dat net zoals in het corrupte Italië van Berlusconi ook in Tilburg een consortium, onder meer door beheersing van media en PR, steeds meer de macht naar zich toe trekt? Wordt misschien ook hier de bevolking op subtiele wijze voor de gek gehouden? Wat dat laatste betreft: ik verwacht dat aanstaande donderdag de bezoekers van Milieucafé te horen krijgen dat Tilburg voorop loopt als het gaat om behoud van biodiversiteit en cultuurhistorisch groen. En met de Heuvel zal het wel goed komen: wie weet komen er zelfs bomen bij…
.
'Met een betonnen paal kun je geen gevoelige verbinding leggen of een relatie opbouwen, met een boom of plant wel', staat in het gemeentelijke boekje, dat uitkwam ter gelegenheid van het nieuwe Heuvelplein. Een eindje verderop staat in dat boekje dat het plein 'weer een ziel moet krijgen'. Wat voor een ziel heeft het plein nu?, vraag ik me af.
Nu de Heuvel klaar is constateer ik, nog duidelijker dan voorheen, dat de miljoenen kostende herinrichting meteen ook een uitgekiende 'ciTybrandingsstunt' was. De stunt was begonnen met de omstreden advertentie 'herinneringsfout' (afbeelding te vinden via google). Daarna kregen we de expositie in zeecontainers, een expositie van vooral propagandamateriaal. En de stunt is geëindigd met een plein dat nog steeds aanvoelt als een holle kies.
De bomen zijn al dood. Het grote T bedrog is daarentegen flink gegroeid. Aan de bewustzijnsmanipulatie lijkt maar geen eind te komen. Met vereende krachten werken de amusementsindustrie, de vastgoedbranche en het gemeentebestuur nu aan een 'T Dome'. Als die doorgaat komt TILburg dus definitief op de kaart te staan met het reclameverzinsel T.
.
Op de website 'En nu aan de slag met citymarketing!' staat dat de gemeente de bevolking heeft geraadpleegd over de nieuwe marketingstrategie. Is dat zo? En heeft de bevolking er toen mee ingestemd dat bepaalde gedachten, ideeën en feiten uit het bewustzijn moeten worden gewist? Heeft de burger inderdaad gekozen voor herprogrammering, volgens T model?
Dat is me dan ontgaan.
Henk, Hein, reageer nou eens op de meer dan redelijke reactie van Bas.
T-Dome….TE DOM
alles waar T(e)voor staat is niet goed,behalve Tevredenheid
Oeroude wijsheid al van voor de Bronstijd,IJzertijd,Romeinse tijd,HaVeb tijd,SloopStadtijd,Groen-wegtijd,Sfeer-wegtijd,Liefde-wegtijd,LawaaiStadtijd.
Aan de reactie van Bas zijn twee complete vervolgstukjes nog gewijd over deze sabotageactie in de week van de biodiversiteit: “culturele erfgoedmanifestatie” en met name “culturele manifestatie 2″! Zo draait ‘Wies’ hier dus de zaak om en leidt hij de aandacht af van de realiteit, namelijk het feit dat niemand inhoudelijk ingaat op de toch ernstige zaken die Hein hier allemaal signaleert.
Nergens verwijst Henk naar de reactie van Bas. Die reactie zal onze dieren- en plantendiva wel niet goed uitkomen in haar pleidooi voor… ja waarvoor eigenlijk? Dat ben ik inmiddels kwijt.
Wies, ik heb een reactie op deze bewering van jou niet onderaan gezet, maar later nog tussengevoegd. Als reply meteen op jouw bewering. Bas beweert dat de actie een onschuldige en min of meer idealistische aangelegenheid is en in twee stukje heb ik gereageerd met allemaal feiten en constateringen die het tegendeel laten zien. De stukjes "Culturele erfgoedmanifestatie" en "Culturele manifestatie 2". Om Bas te sparen heb ik zijn naam persoonlijk daar niet meer bij genoemd. Maar de enige reactie verder in dit zogenaamde "podium voor debat" is tot dusver dus alleen maar de valse suggestie dat ik degene zou zijn die verder niet reageert.