Geloof, hoop en liefde zijn veel belangrijker dan politiek. Maar ín de politiek hoort niet veel plaats te zijn voor deze waarden. De gemeenteraad zit er niet om te hopen dat het goed gaat, niet om alles zomaar te geloven en ook niet om lief te zijn voor elkaar of het college. Toch lijkt het daar soms wel op.
Maandag ging de raad akkoord met de aankoop van de Spoorzone van NS. Ook de SP is een grote voorstander van zo’n deal: de werkplaats is beter op z’n plek buiten de stad en zo’n mooi stuk grond midden in het centrum zou beter benut kunnen worden. Maar wil dat zeggen dat we overal maar mee in moeten stemmen, tegen elke prijs? Volgens mij niet.
De investeringen worden geschat op zo’n 130 miljoen. Drie keer raden: wordt dat in de loop der tijd meer of minder? Zo’n 30 miljoen euro moet nog bij elkaar gezocht worden, dat is voorwaar ginne kattepis! Hoeveel kans daar op is werd geenszins duidelijk gemaakt. Hiermee instemmen is een flinke sprong in een zwart gat.
Er zijn nog veel meer onduidelijkheden: de bodemvervuiling op en rond het hele terrein bijvoorbeeld. Geen idee hoeveel het gaat kosten om dat op te ruimen. Wel is duidelijk dat de gemeente dat gaat betalen. Ook wat het de gemeente precies kost om het nieuwe terrein voor de NS werkplaats (op Loven) gereed te maken stond niet in de stukken. En als tegen 2010 niet álles in kannen en kruiken is draait de gemeente op voor de kosten die NS tot die tijd gemaakt heeft. Rond de werkgelegenheid is níets duidelijk: NS belooft te investeren in Loven, maar is daar helemaal niet aan gebonden. Ze beloven ook de werkgelegenheid te behouden, maar is ook dáár niet aan gebonden.
Moeten we het dan maar niet doen, de Spoorzone kopen? Dat is de vraag. Wat ons betreft wel, maar zeker niet tegen elke prijs. In de vergadering heb ik (en trouwens ook de VVD en LST) geprobeerd meer duidelijkheid te krijgen over de risico’s en over de mogelijkheden om de deal nog te verbeteren. Maar het college gaf geen kick en ook de rest van de fracties had er blijkbaar geen interesse in: "Het glas is half vol", en "We zijn hoopvol gestemd"… daar heb ik helemaal niks aan. Wij willen best een risico nemen voor een belangrijk project, maar niet op basis van een weesgegroetje en godzegenedegreep. Hebben wij dan geen geloof, hoop en liefde? Jawel hoor, wat mij betreft trouwen we met de NS. Maar wel op goede huwelijkse voorwaarden!
Reacties
Eén reactie op “Geloof, hoop en liefde”
Opvallend is dat alles in 2010 afloopt. Zelfde jaar als de nieuwe gemeenteraadverkiezingen. Dat word feest voor het nieuwe college. Die mogen de brokken van belachelijke risicos en geldsmijterij opruimen. Waarna na vier jaar ruimen deze 3 oude college partijen weer gaan roepen wat heeft dit college nu werkelijk gedaan. Het langere termijngeheugen is totaal niet aanwezig in de politiek. Alleen willen scoren en niet te bewijzen eigenbelang staat voorop. cittyring 2010 spoorzone 2010 ringbanen 2010 luchtvervuiling niet te overzien.