Last Post

Diverse prominente politici uitten in het verleden hun zorgen over de alsmaar groeiende consumptie en riepen op tot minder consumeren. Dat werd echter in de media buitengewoon scherp veroordeeld. Het was verwerpelijk “moralisme”! Tegelijkertijd echter stonden diezelfde media bol van oproepen om juist méér te consumeren. Was dat dan géén moralisme? Kennelijk niet. En onlangs maakte de overheid helemáál duidelijk dat voor Nederlands grootste bedrijfstak, de reclame, andere maatstaven gelden.

Het ging over onkosten van burgers die zich bijvoorbeeld genoodzaakt zagen klachten uiteindelijk zelfs in te dienen bij de Reclame Code Commissie. Erkent de belastingdienst dat als serieuze aftrekpost? En in het betreffende geval de extra moeite ook om überhaupt in het nieuws te krijgen hoe de Tilburgse bevolking werd bestookt met betaalde reclame in de vorm van ‘nieuws’. En vervolgens de kosten van pogingen om zelf dan maar bekendheid te geven aan het totaal negeren van ooit opgestelde Reclame Codes. Daarbij opgeteld kosten ook van maken en verspreiden van brievenbusstickers om de mogelijkheid te bieden om het blad met de veroordeelde reclamepraktijken selectief in elk geval de toegang te ontzeggen tot de eigen brievenbus. En nog veel hoger werden de kosten toen de gemeente zich liet inhuren om die Tilburger gewoon te saboteren en zelf actief mee te doen met de lucratieve reclamepraktijken. Wat kostte het bijvoorbeeld alleen al om tegenover “Moderne Industriestad” en daarna de nieuwe “stadsidentiteit T” als burger zelf nog de waarde overeind te houden van de stadsidentiteit ‘Til’, ofwel ‘tilia/lindeboom’, “des Gemeentens Lindenboom”, ’s lands oudste Vrijheidsboom? Of wat kostten alleen al de inspanningen om burgers ten tijde van de ‘shopping mall’ attent te maken op alle toen op hen afgevuurde buitengewoon doortrapte reclamepsychologie?

Nee, al dat soort reclameschade voor de zich nog verantwoordelijk voelende burger is niet aftrekbaar. Zodoende is dit mijn laatste stukje zelfs. “Executoriaal beslag” op mijn girorekening. En dus worden Internet, huur, electra enzovoort niet meer betaald en bijgevolg beëindigd, afgesloten. Maar laat alsjeblieft niemand zich dáár verder over opwinden. Nee, wat zijn de belastingfeiten wat betreft al die reclame, deels veroordeeld zelfs door de Reclame Code Commissie! Al die reclame zelf wordt door de Belastingdienst al jarenlang wél beschouwd, erkend en gehonoreerd als aftrekpost! Zelfs onder de post ‘giften’! Het met reclame en zelfs vuile en veroordeelde praktijken grof geld verdienen wordt extra gestimuleerd, commentaar op die reclamepraktijken hard aangepakt. Mensen ten behoeve van een nog vettere bankrekening bestoken met de meest geraffineerde suggesties, beeldvorming, reclamepsychologie of zelfs valse informatie wordt fiscaal extra aantrekkelijk gemaakt! Maar voor commentaar of voor noodzakelijk geworden inspanningen om naast de reclame en campagne de werkelijkheid nog te laten zien is er voor de reclameslachtoffers geen enkele fiscale tegemoetkoming. Ik kan maar één ding concluderen: Reclame is kennelijk heilig.
Laat ik daarom voor alle reclamegelovigen ter afsluiting een paar gebedsregels nog wijden aan de wereldwijde religie van de reclame.

Onze reclame die alomaanwezig zijt
Uw boodschap worde herhaald, uw rijkdom kome.
Uw wil geschiede, zoals in STER spotjes zo ook in werkelijkheid.
Geef ons heden onze dagelijkse benzine,
onze whisky, drugs en telkens weer nieuwe mode.
En vergeef ons dat wij te weinig consumeerden
zoals ook wij vergeven dat anderen ons te weinig verkochten.
En leid ons niet in de verzoeking van gratis aangeboden onzin,
maar verlos ons van de natuur.
Want van u is alles wat groeit:
de economie, de dollarkoers en de rente
tot in eeuwigheid. Amen.

voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes (met links)
zie weblogoverzicht: A tot G , G tot M, M tot S en T tot Z.