Afgaand op bepaalde berichten in de media lijkt het alsof de financiële crisis weer voorbij is. Beurskoersen zijn weer gestegen, de autoverkoop stijgt weer, de huizenmarkt trekt weer aan en de aanschaf van zeer dure luxe is zelfs op een niveau als nooit tevoren. Met succes lijken alle zeilen te zijn bijgezet om de economie en de rol van het geld overeind te houden en vooral het kapitaal van beleggers, banken en bedrijven. Maar de waarde van al dat doorrollende geld zou straks wel eens veel minder kunnen zijn dan we denken. Met name in Tilburg zien we heel duidelijk hoe van allerlei zaken de echte, werkelijke waarde juist enorm is gedaald terwijl financieel gezien de waarde toenam. Onder andere uit alle hier tot dusver geschreven stukjes kunnen we in financiële zin de volgende conclusies destilleren.
We hadden idealistische journalisten die zorgden voor voorlichting en berichtgeving van hoog niveau, een waarde vertegenwoordigend die nauwelijks in geld was uit te drukken.
Maar naarmate de betalingen hoger werden degradeerde die berichtgeving uiteindelijk zelfs tot weinig meer dan door het bedrijfsleven betaalde reclame en campagne.
We hadden idealistische onderzoekers die gratis buitengewoon waardevolle gegevens verzamelden. Maar naarmate dat soort onderzoek steeds duurder betaald werd, degradeerde het zelfs tot aanpassen van gegevens aan belangen van bouwbedrijven, projectontwikkelaars en dergelijke.
We hadden idealistische milieumensen die zorgden voor buitengewoon waardevolle voorlichting en informatie. Maar hoe meer hun geluid werd betaald en gesubsidieerd des te meer veranderde dat in milieufopperij en laffe praatjes van ambtenaren, projectontwikkelaars en andere sponsors en subsidieverstrekkers.
We hadden idealistische politici. Maar hoe hoger de financiële waardering voor hun werk werd des te meer degradeerde dat tot dubieuze acties en bedenkelijke praktijken in ruil voor zwijggeld, smeergeld en omkoopgeld.
We hadden buitengewoon waardevolle openbare ruimte, gezamenlijk bezit van ons allemaal. Maar het in financieel opzicht steeds duurder worden van die grond betekende in de praktijk vaak dat de grond juist waardeloos, onbruikbaar of zelfs vergiftigd werd en vaak volledig aan de gemeenschap juist werd onttrokken.
We hadden huizen die in korte tijd twee tot tien keer zo duur werden, terwijl aan die huizen niets veranderde of zelfs de totale woonomgeving werd verwoest en aangetast.
En dan die onbetaalbare inzet van vrijwilligers, vrouwen, de burenhulp, de liefde? Nam daar de waarde van toe naarmate dat meer en meer betaald werk werd? Het zou wel eens kunnen dat we straks geconfronteerd worden met een nog veel grotere financiële crisis, een zeepbel die ineens keihard uit elkaar spat en iedereen ineens de werkelijke waarde of waardeloosheid weer laat zien van al dat geld.
voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes (met links)
zie weblogoverzicht: A tot G G tot M, M tot S en T tot Z.