In stukjes als ‘Vrijheid in Tilburg‘ en ‘Kernvragen voor de verkiezingen‘ werden hier toch essentiële vragen gesteld dacht ik. Maar waarom niets daarover in het Brabants Dagblad? Ik schreef zelfs over "reclamestrategieën, campagnes en doofpotacties om de Lindeboom als het symbool van Tilburg te vervangen door kruikenzeiker/Schrobbelèr"! Hoe is het mogelijk dat dit dan geen onderwerp is voor onze plaatselijke krant! Onbegrijpelijk. Tot ik vandaag de krant opensloeg!
Na afloop van het carnaval overal op straat achtergelaten en stukgeslagen Schrobbelèrflessen, zo liet ik zien, maar het Brabants Dagblad reageert dan met een soort reclamefoto waarop die kruiken allemaal keurig en onbeschadigd als statiegeldkruiken in een winkelwagentje worden teruggebracht naar de slijterij! Wat een valse voorstelling van zaken.
"Café Karel had ruim honderd flessen Schrobbelèr leeggeschonken", zo lezen we onder de betreffende foto alsof dat als iets vanzelfsprekends zomaar uit de lucht is komen vallen. Is het niet de taak van de krant om aan te geven hoe dat zo gekomen is, hoe en met wat voor reclame en ‘kruikconstructies’ die kruiken in Tilburg aan de Kruik en de Kruikin zijn gebracht?
Nee, terugbladerend in de krant zien we dat in het Brabants Dagblad de prijs van Schrobbelèr voorafgaand aan carnaval meermalen gewoon voorpaginanieuws was. Bij de opening van de VVV nog schreef de krant zelfs speciaal over iets wat daar niet in de schappen stond: Schrobbelèr. In Tilburg is met name het Brabants Dagblad al jarenlang ingehuurd om Schrobbelèr te promoten. Op zich nog geen ramp, maar dat wordt anders met de reclamestrategie achter zo’n product om het in de markt te zetten als "symbool", "ziel" en "identiteit" van de stad. Want welk respect betoon je dan nog aan de bestaande identiteit, de bestaande ziel, de eigenlijke symbolen van de stad?
En vooral daar zien we hoe de krant de afgelopen jaren zijn bijdrage heeft geleverd. Over de Lindeboom lazen we niets meer, of in elk geval niets fatsoenlijks. En vooral elke betekenis werd systematisch verzwegen. Achteraf wordt heel duidelijk waarom de krant en Paul Spapens de in mijn boek later nog onthulde betekenissen van Vrijheidsboom en Oranjeboom vertaalden zelfs met de kop "boom was pro Duits". En waarom ik dat – vlak voor Dodenherdenking en Bevrijdingsdag – niet eens in een ingezonden brief nog mocht corrigeren.
O, o Brabants Dagblad.
Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes:
‘Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’