Hoe verder na de mall?

Over de mall schreef ik hier 58 stukjes. Waarom? Was dat nodig? En hoe verder nu die mall voorbij is?

Mijn bedoeling met deze rubriek ‘Reclamevrij’ was om hier een bijdrage te leveren aan de vrije meningsuiting in Tilburg. Ik wilde hier ruimte voor geluiden die in de reclamegelieerde media geen kans meer kregen. En rond die mall werden normale berichtgeving en gemeentevoorlichting in wel heel extreme mate vervangen door reclame en campagne.
Er leek nauwelijks nog plaats voor enige gedachte of opinie nog buiten de uitgezette T-kaders. En waar was de vrije meningsuiting nog niet aan reclamebanden gelegd, waar was nog de vrijheid om commentaar te leveren op het megamalle campagnegeweld? Alleen nog in deze rubriek ‘Reclamevrij’. En dus werden hier telkens weer de nieuwe reclamestreken onthuld en de nieuwe reclametrucs ontmaskerd. Zo hoopte ik toch op zijn minst de mall-partij te laten weten dat hun stiekeme reclamepraktijken niet onopgemerkt bleven. Zo hoopte ik te bereiken dat gemeente, krant en projectontwikkelaar zich toch nog enigszins zouden houden aan de toch ooit geldende regels, codes en normen op reclamegebied. Bijvoorbeeld dat reclame als reclame herkenbaar moet zijn.

Maar vervolgens was   i k  degene die onderuit werd gehaald als "pedant", "door giftige ratten besnuffeld" enzovoort. Niet de reclamepraktijken die ik signaleerde waren bedenkelijk en verwerpelijk, maar ikzelf. En alle oude Brokxbepalingen leken weer van kracht wat betreft Henk Kuiper negeren en vragen en brieven niet meer beantwoorden. Zelfs mensen waarvan ik het totaal niet had verwacht lieten me vallen, lieten brieven en alarmsignalen onbeantwoord vanwege carrière, subsidies of nog onbegrijpelijker redenen. Ja, degene die lak had aan de vrijheid van meningsuiting en daar zelfs tegen zou zijn was ikzelf. Eerder al was ik "paranoia", ook al signaleerde ik toch alleen maar wat zwart op wit gedrukt stond, in de bus was gegooid, op billboards geplakt, of toch letterlijk uit de pen of mond was gekomen van bestuurders.
En inhoudelijk werd gewoon nauwelijks nog ergens op ingegaan. Expliciete vragen werden niet meer beantwoord. Zo bleef hier van de nagestreefde ‘vrije meningsuiting’ niet veel meer over. En dat roept bij mij de vraag op of ik hier nog wel door moet gaan.

Ik zou ook eigenlijk veel liever stukjes schrijven over bijvoorbeeld de natuur bij mijn flat.
Zoals mijn laatste natuurstukjes over de kleine plevieren, ‘stadsbuizerd’, ‘stadsscholeksters’ en ‘stadsnatuurreservaat’. Maar het plevierenterreintje werd na mijn blijken van verwondering zo steriel mogelijk groen in T-stijl. En in het ‘stadsnatuurreservaat’ worden stadsbuizerd en stadsscholeksters straks geconfronteerd met rigoureuze vervanging van groen door plastic.
En pal langs mijn flat moeten nu nota bene een tunnel en een fietspad komen. Precies zo gepland dat zoveel mogelijk bomen moeten worden gekapt, zoveel mogelijk groen verdwijnt. Het lijkt of de afdeling ‘Strategie’ zelfs op die manier mijn aandacht probeerde af te leiden van de mall-praktijken. Waren na verlies van inkomsten uit werk in Tilburg zelfs dat de sancties? De campagne voor de mall heb ik persoonlijk in elk geval beleefd als een vuile oorlog met grote persoonlijke consequenties. Iedereen in de stad diende zich te beperken tot het denkraam en reclametotaalpakket T, de T van "winkelen en shoppen", de T die de weg moest bereiden voor shopparadijs avenTura. En wee degene die niet binnen die T-kaders bleef.
Al heb ik dan de slag om de mall gewonnen, er zijn diepe wonden geslagen. En een van de consequenties is dat ik hier voorlopig toch geen stukjes meer schrijf. Ik zou die zogenaamd zelfs schrijven vanwege een of ander soort lol om anderen van mijn eigen gelijk te overtuigen. Nee, omdat vrijwel alle verantwoordelijken de alarmsignalen over citybranding, reclamecorruptie en toegepaste reclamepraktijken volledig bleven negeren. En de met grove campagnes en geraffineerde reclamepsychologie bestookte bevolking moest wel op 4 juni stemmen. Zodoende heb ik nog meer de verantwoordelijkheid op me genomen, geprobeerd wat ik kon. En dat heeft me toch veel te veel kruim gekost. Nou is het mijn beurt om me een tijd heel rustig te houden. De kwaliteit en pluriformiteit op deze website is/was ook de verantwoordelijkheid van VVD, PvdA, CDA, Milieucafé, Duurzaam Tilburg, Alard Govers en nog diverse andere partijen, schrijvers en columnisten.  

U kunt eventueel wel eerdere stukjes nog eens nalezen. Zie het hiervoor in twee delen gepubliceerde weblogoverzicht "Van Adje tot Lindebooom" en "Van Mall tot Zot". In alfabetische volgorde staan daar diverse onderwerpen, met daarbij links naar diverse stukjes daarover.