Geplaatst

Typisch Tilburgs: de roek

Als bijzondere aandachtsoort kozen de gemeentes binnen de ‘Duurzame Driehoek’ soorten die allemaal karakteristiek en typerend zijn voor de betreffende gemeente, juist daar nog voorkomen. Ook in dat opzicht is de Tilburgse keuze voor de gierzwaluw merkwaardig. Gierzwaluwen broeden ook in Breda, Rijen. Oisterwijk, den Bosch enzovoort. Nee, als het een vogel had moeten zijn was er alle reden geweest om de roek te kiezen. Dat is een typisch Tilburgse vogel. En die heeft extra aandacht veel harder nodig dan de gierzwaluw.

Er zijn niet veel steden waar midden in de stad roeken broeden. Het is vanouds een vogel van het platteland die zijn voedsel zoekt op akkers en weilanden. En dat is nog steeds de clou wat betreft Tilburg. De stad ging zich weliswaar ‘Moderne Industriestad’ noemen, maar nog altijd was te zien dat die stad eigenlijk een verzameling was van boerengehuchtjes die aaneen waren gegroeid. En dus zat er toen midden in het Wilhelminapark nog een roekenkolonie.
Echt typisch Tilburgs, net als in de jaren ’70 nog de patrijzen langs de Reitse Hoevenstraat, het steenuiltje in de Bokhamer en de kneuen op het Regenboogterrein.

Die roeken broedden rond 1930 zelfs nog langs de Spoorlaan, in de Sint Josephstraat, in de paleistuin en zelfs in de Lindeboom. Door de verdere verstedelijking verlieten ze steeds meer het centrum van de bebouwde kom, maar op één plek bleven ze midden in de stad broeden: het Wilhelminapark. Om voedsel te zoeken pendelden ze vanuit het park gewoon heen en weer naar de akkers en weilanden in de Stokhasselt. Toen ook daar stadsuitbreiding kwam, hadden ze altijd nog de ‘Groene Long’. Toen ook daar de ‘rooie pannen’ oprukten, stelden ze zich tevreden met foerageerplekken zelfs als de Hasseltrotonde. Daar zag je de roeken dan rondjes draaien boven het grote gazon Een bijzonder spektakel was dat.

Maar helaas die openbare roekenkunst trok toch weinig publiek. Er waren zelfs mensen die zich er aan stoorden en daar iets heel anders wilden. Dus kwam er een actie van de actiegroep ‘Kortwieken Openbare Roeken Tilburg’ (KORT). Het leidde er toe dat daar nu geen roeken meer ronddraaien, maar een huis. En dat is nu zo’n succes en trekt nu zoveel publiek dat de roeken zich er niet meer laten zien. En voor het eerst in mijn leven zag ik nu ook geen roeken meer in het Wilhelminapark! Dus ‘Platform Stadsnatuur’, ‘Natuurmuseum’, ‘Duurzaam Tilburg’, ‘Milieucafé’ en andere aandachtafleiders naar de gierzwaluw, kom op! Zet de roek op de agenda! Typisch Tilburgs! En nu voor het eerst in meer dan honderd jaar niet meer in het Wilhelminapark! Dat laten we zomaar gebeuren?

Reacties

2 reacties op “Typisch Tilburgs: de roek”

  1. Rinus avatar
    Rinus

    Er is in 2006 of 2007 een belangrijke scheefstaande boom geveld in het Wilhelminapark waar de meeste roekennesten in zaten. Sindsdien is het al minder met nesten.

  2. henk avatar
    henk

    Dat was een ware roekenramp. Maar de grootste ramp was toen eigenlijk Michael van Gessel van bureau Bakker en Bleeker. Hij bedacht betonblokken boven op de wortels van de roekenbomen en een afsluitende leemlaag op de wortels van de grote populier, de grote bruine beuk en nog diverse andere inmiddels gesneuvelde bomen. Hij vond zelfs dat de karakteristieke Springerkleur van vroegbloeiende Noorse esdoorns maar overal eruit moest. Zo'n man die bij wijze van spreken van een Rembrandtschilderij zou zeggen: "maak al het okergeel maar zwart". Een ontwerper die in het kader van idee