Aan gemeenten binnen de Duurzame Driehoek Tilburg-‘s-Hertogenbosch-Eindhoven is gevraagd voor de komende jaren een plant- of diersoort te adopteren waarvoor die gemeenten zich dan speciaal gaan inzetten. Zo krijgt de hele biodiversiteit een impuls, want van de bewuste keus voor een kwetsbare, gevoelige soort profiteren automatisch ook andere soorten. Opvallend is vooral de keus van Tilburg.
Met de gekozen soorten geven de gemeentes allemaal blijk van hoge ambities. Zo zou Tilburg met de groene specht (Best) nog eens goed na moeten denken over bouwplannen in het Leijdal. Met de grauwe klauwier (Boxtel) zou de ‘Groene Long’ weer een echte groene long moeten worden. De geelgors (Oirschot) zou een streep betekenen door de plannen voor de mall. Met de grutto (Vught) zou de Reeshof weer ontruimd moeten worden. De eekhoorn (Oisterwijk) zou de bouwplannen blokkeren in de tuin van het Missiehuis. Voor de bever (’s Hertogenbosch) dient het Piushavengebied totaal anders te worden ingericht. En zo stellen ook steenuil (Sint Oedenrode), alpenwatersalamander (Eindhoven), waterspitsmuis (Sint Michielsgestel), watervleermuis (Veghel) en pimpernelblauwtje (Heusden) niet geringe groeneisen.
Vooral Tilburg lijkt diep te hebben nagedacht en koos toen als adoptiesoort de gierzwaluw.
Met de gierzwaluw kun je namelijk het biotoop van groene specht, grauwe klauwier, geelgors, grutto enzovoort ongestraft compleet verwoesten. En ook van duizenden niet geadopteerde soorten kan het biotoop worden gekapt en gesloopt, vervangen door appartementen en bedrijfsgebouwen. De gierzwaluw leeft namelijk in en van de lucht. Hij komt nooit aan de grond, heeft niets anders nodig dan een nis of broedplekje onder een dakpan. En daaraan is in Tilburg echt geen gebrek. De gierzwaluw leeft verder niet ín de stad, maar bóven de stad. Daar voedt hij zich met het zogenaamde luchtplankton. En dat komt gewoon aangewaaid uit bossen en velden van andere gemeentes en zelfs andere landen. Dus ook over het voedsel hoeft Tilburg zich niet druk te maken. Het voortbestaan van de gierzwaluw is bovendien het grootste deel van het jaar de verantwoordelijkheid van Afrika. De verantwoordelijkheid hier betreft jaarlijks slechts drie maanden. En in die periode is de vogel dan vaak nog gevlogen als hij tijdens depressies tijdelijk uitwijkt naar landen waar dan meer insecten rondvliegen.
In mijn stukjes hier wees ik op heel andere soorten. Bijvoorbeeld de voor Tilburg zo typerende konijnen en mollen in de stad en de daarop jagende stadsbuizerd. Maar nee, daar wil de gemeente een T-dome. Lyrisch was ik ook over de eerste broedende kleine plevier midden in de stad. "Daar komt ‘natuur’ in T-stijl", is er toen kennelijk gezegd. En in die sfeer ging de afweging natuurlijk verder:
"De stadsscholeksters midden in de stad? Nee, we willen die sportvelden plastificeren. De boerenzwaluw nog in de Bokhamer? Nee, daar komen appartementen. De mus in de spoorzone? Nee, die willen ook nog heggen en wilde hoekjes. De schaamluis dan!" En na lang nadenken waren ze er eindelijk uit: "de gierzwaluw!"
Reacties
2 reacties op “De keus van Tilburg”
boeh
SCHADE AAN BOMEN EN VERWIJDERING VAN STRUIKEN IN FRATERSTRAAT
Vanochtend zijn met een buldozer struiken en onderbegroeiing verwijderd tussen de Fraterstraat en het voormalige gebouw van drukkerij Zwijsen. De reden is, zo maakt navraag duidelijk, dat deze plaats zo veiliger zou zijn. Er zouden zich namelijk wel eens drugsgebruikers ophouden in dit bosje. Dus hup weg met dat bosje. Zo doen we dat in Tilburg.
Bij het verwijderen van het groen zijn twee elzen en een es aan de stam beschadigd. Een buldozer reed ook tientallen keren op en neer over het wortelpakket van de essen aan het einde van de Fraterstraat. Die essen zouden al lang een beschermde status moeten hebben. Maar hoe gaat dat in Tilburg. Met het oog op toekomstige bouwplannen worden bomen die voor die plannen in de weg staan bij voorbaat al niet aangemerkt als waardevolle stadsnatuur.
(Een paar jaar geleden werden volgens deze zelfde stategie bijna alle bomen gekapt in de kloostertuin aan de Fraterstraat.)
De forse essen op de hoek van de Fraterstraat en de Burgemeester Broxklaan hebben tijdens recente bouwwerkzaamheden ook niet de bescherming gekregen die bij zulke bomen nodig is. Ook hier reden buldozers en vrachtwagens regelmatig vlak langs de stam en over het wortelpakket. Pas toen de werkzaamheden waren afgerond kwamen er bij die bomen ter bescherming betonblokken te liggen.
De aanpak van de gemeente Tilburg is handig voor projectontwikkelaars en aannemers, maar rampzalig voor de groene infrastructuur van de stad.