"Werkstraf zou je moeten krijgen" (kerkklokken poetsen!), zo stond hier pas in een reactie, gevolgd door de repliek: "wat bent u een vreselijke onbeschofte persoon". Niet toevallig klinkt op TilburgZ steeds vaker de klacht dat inhoudelijke argumenten plaats maken voor alleen maar persoonlijke verwijten. Wat betreft goede manieren kunnen we dan toch nog veel leren van onze ambtenaren en politici.
Met weemoed denk ik terug aan bijvoorbeeld wijlen burgemeester Brokx. Zo keurig en beschaafd als die gewoon de krant ging lezen tijdens het betoog van een ander! En zo netjes en beheerst als die vervolgens je microfoon uitschakelde! Geen onvertogen woord kwam over zijn lippen. Heel beheerst en beschaafd maakte hij steeds duidelijk welk tuig in Tilburg zijn mond moest houden.
Prachtige lessen in beschaving en omgangsvormen gaf ook oud wethouder Horvers. Die man stelde zelfs de grootste onbenul aan je voor als uitermate bekwaam en deskundig. En nadat hij mij publiekelijk had weggezet als iemand met "totaal geen verstand", gaf hij me toch keurig een handje. Wat kon die man buitengewoon beleefd en beschaafd de boel belazeren. "Laat dat helder zijn", zei hij er dan bij.
Van bijzonder hoog niveau was in die tijd ook verder het ambtelijke taalgebruik.
Bij bouwplannen werden zelfs de meest onfatsoenlijke groeningrepen nog uitermate netjes en fatsoenlijk gepresenteerd als "parkaanleg", "uitbreiding van het park" enzovoort.
Van grote beschaving getuigden in die tijd vooral ook brieven van het College. Zo keurig en correct als ze lieten weten brieven van mij niet meer te beantwoorden! Het waren toen al demonstraties van hoge Balkenende-normen: "fatsoen moet je doen". Vanwege een hoge morele standaard werden bepaalde lieden compleet genegeerd. Die mensen waren té onbeschoft om woorden aan vuil te maken. En dat gebeurde dan ook niet. Om collega’s niet te kwetsen waren sommige ambtenaren zelfs zo beleefd om mij heel gedistingeerd te laten weten dat ze niet samen met mij op het gemeentehuis gezien wilden worden.
Ook nu leggen ambtenaren de fatsoenslat nog altijd heel hoog. Die houden dan keurig naar de Raad onbeschofte pagina’s uit een brief gewoon achter. Of ze negeren heel netjes de voordracht van zo’n onbeschofterik voor een adviescommissie en verlagen zich niet tot enige reactie op vragen. En niet voor niets komt natuurlijk op de schokkende brief van het Lindefonds vooralsnog buitengewoon netjes en keurig geen enkele reactie. Nog onbeschofter waren natuurlijk eerdere brieven en vooral de bij herhaling gestelde vragen over de T-campagne. Bijzonder keurig, netjes en ingetogen wordt daar verder geen enkel woord aan vuil gemaakt. Door mensen van lager allooi te negeren blijft zo in deze onbeschofte tijden het hoge allooi van bestuurders, ambtenaren en aanverwanten voor iedereen als een duidelijk voorbeeld overeind.
Reacties
4 reacties op “Fatsoenlijk en onfatsoenlijk”
@Repelsteeltje,
Blijf vooral geloven in het goede van mensen.
Als mens zal de burgemeester ook wel ok zijn, maar als politicus, daar mag je over twijfelen.
Ooooh, Henk, daar ligt het dus aan! Jij bent eerlijk, en ik ben een Muts met een hoofdletter!
Al die jaren bleef ik geloven in het goede van de mens, vooral van de burgemeester, zijn wethouders, maar ook de administratieve dienst! Maar nu weet ik het dus zeker, ik ben "lager allooi", en dat is hard Henk, net zoiets als voor een dubbeltje geboren zijn, dat is niet alleen een liedje uit de oude doos, het slaat dus ook op mijn persoon.
Eigenlijk vind ik het niet prettig om op deze manier met mijn neus op de feiten gedrukt te worden, het zij zo. Dank je wel voor het vertellen van de waarheid, ik kijk jou er niet op aan. Wel hen die de lat zo hoog leggen, ik kan er nooit bij, ook al doe ik nog zo mijn best….
Mooi stukje Henk. Heel toevallig staat er ook een artikel over fatsoen in het BD. (Onder de kop opinie met als titel met als titel 'twijfelachtig')
Ik vraag me af of mensen nog wel weten wat fatsoen is. Mijn oudste zoon zit op het voortgezet onderwijs. Hij was een keer terecht gewezen dmv een zgn. Time-out (bij de gemeente welbekend, aangezien het project wordt gesubsidieerd om schooluitval te voorkomen, correct me if i'm wrong) door een leerkracht om het feit dat hij iemand die hem uitdaagde uitgescholden had voor,….jawel, daar komt het vreselijke woord: KIPPENBOTJE.
De manneke in kwestie was zeer aangedaan door die vreselijke woord wat hem door mijn zoon naar het hoofd geslingerd werd, maar was die pijn schijnbaar snel vergeten. Want een uur later werd mijn zoon toegeroepen dat hij een kanker-adhd-er was. Niet door datzelfde manneke, maar hij stond er wel vergenoegd naar te kijken.
Mijn zoon was verongelijkt door die time-out, want, zo vertelde hij mij en de mentor: "je moest eens weten wat mij allemaal toegeroepen wordt: "homo, hoerenzoon, kanker-adhd-er, kankerjood, vuile tyfushond enz,…..
Hij is erdoor gehard, en eigenlijk is dat te gek voor woorden.
Dit zijn voorbeelden van kinderen die deze taal gebruiken. Worden zij dan slecht opgevoed? En wat zegt dat over leerkrachten die het horen maar er al zo aan gewend zijn dat zij voorbij lopen en niet meer optreden? Zijn het dan allemaal slechte leerkrachten? Ik weet het niet hoor, denk eigelijk van niet, vaak is het ook een bierkei waar zij tegen moeten vechten, niet wetende wat nu wel en niet serieus te nemen.
De woorden homo en bitch zijn al lang geen scheldwoorden meer voor deze kinderen, maar ze zijn onderdeel geworden van een vriendelijk bedoeld begroetingsritueel.
Zoals gezegd: dit zijn kinderen.
Ik neem aan dat hier op TilburgZ volwassenen reageren, maar geen van hen, heb ik ooit op zulk taalgebruik kunnen betrappen.
Volwassenen doen het geniepiger: met een lach wordt een tegenstander onderuit gehaald, met 'leuke' woorden die er niet om liegen.
Met gemak worden de meest cynische opmerkingen naar elkaar toe gemaakt, zonder in te gaan op inhoudelijke argumenten.
Waar zit em die menselijkheid nog in?
En voor ik het vergeet te zeggen: IK doe daar bij tijd en wijle ook aan mee; ongefundeerd hakken op een tegenstander, alleen maar omdat ik het niet kan aanzien dat andersdenkenden door doorgewinterde raadsleden onderuit gehaald worden, al dan niet onder een alias. Deden zij het onder eigen naam, dan wisten zij dat hun laatse dagen als gekozen raadslid geteld zou zijn, omdat geen hond meer op hen zou stemmen.
Iemand pakken op zijn kwetsbaarheden is zo makkelijk, maar een positieve schakel in iemands groei zijn, is schijnbaar heel erg moeilijk.
We zijn allemaal mensen, maar zijn gewoonweg vergeten hoe ons hiernaar te gedragen als er belangen mee gemoeid zijn, En sommigen, waar de belangen het grootst zijn (lees; meer geld en aanzienverlies), daar vraag ik me af of het ooit nog goed komt!
groeten, Ren
Wat een onbeschoft stukje Henk en zo op de man gespeeld. U behoort nu ook tot die schreeuwerige, inhoudsloze club. Ga zo door!