Pas vroeg iemand zich hier af hoe een gemeente burgers zover zou kunnen krijgen om betegelde tuinen weer om te vormen tot groene tuinen. "Godsonmogelijk", was het oordeel. Geen fijne gedachte om het nieuwe jaar mee in te gaan. Daarom als jaarafsluiting een toepasselijk verhaal over een ontwikkeling die eerder ook werd gezien als "godsonmogelijk", maar later toch werkelijkheid werd.
Het gebeurde in de tijd dat tuinen nog als vanzelfsprekend groene lustoorden waren of minstens boomgaard of boerenkoolveld. "Godsonmogelijk" leek het dat men daar ooit enkel tegels nog zou verbouwen. Maar er kwamen totaal andere tijden, met moderne massamedia en commerciële omroepen. Die werden ingezet om de mensen duidelijk te maken dat de groei van de economie veel belangrijker was dan de groei van bloemen, bonen of boerenkool.
Van dat wonder in een tuintje zomaar gratis nog genieten was ouderwets, in strijd met belangrijke economische principes: ongewenste non-consumptie. In moderne voortuinen dienden voortaan auto’s te groeien. En ook in de achtertuin moesten struiken worden vervangen door tegels, zo leerden speciale tuinprogramma’s op televisie.
"Die dwaze mode laten we ons niet aanpraten", riep toen in Tilburg de Groene Sinterklaas, "daar doen we niet aan mee". Maar aan de gemeente werd toen gevraagd om die man de mond te snoeren en iedereen her op te voeden met de campagne "Tilburg? Moderne Industriestad!". Groen was hooguit nog blikgeleiding naar bedrijfsnamen en bedrijfsgebouwen, zo leerde de bevolking. En die industrieterreinenstijl werd demonstratief ook overal in het stedelijk groen doorgevoerd. Op prominente, groene zichtlocaties kwam ineens zicht op verharding, straatmeubilair, stalen banden, bebouwing! In de directe woonomgeving verdween op belevingsniveau van kinderen overal het struikgewas, alle groene variatie. Strategieën als laten verloederen en geen toezicht meer houden werden ingezet om met het argument ‘veiligheid’ ook de belangrijkste groenplekken rigoureus te kunnen aanpakken.
Hoogtepunt van de campagne waren STER-spotjes voor ‘Moderne Industriestad’ in de week dat ook letterlijk werd gekapt met het begrip til (tilia/lindeboom), de oude Vrijheidsboom zelfs daadwerkelijk werd gekapt. De verschrikkelijke groenagressie werd daarna verantwoord met een zogenaamde "verkiezing van het favoriete park". Daarin deden ouderwetse parken met bomen en struiken bij voorbaat niet mee. Het nieuwe Heuvelplein waar het groen was vervangen door steen en staal, dáár konden de mensen op stemmen, dát was pas een "park", zoals vervolgens bouwlocaties als "Harmoniepark", "Phoenixpark". Precies zo werden plekken voortaan aangeduid als "groen", wanneer het groen door de zogenaamde "groenvoorziening" was weggehaald. En ter vervanging van het oude stadslogo met de Vrijheidsboom kwam er als nieuw gemeentelogo een strakke, rechte T. Dat was niet meer exclusief de T van til/tilia/lindeboom maar eerder de T van tegels, gespeld ook ineens als Tgels.
In steeds meer Tilburgse tuinen werden die Tegels toen ook werkelijkheid. "Dat hielden we toch vroeger voor godsonmogelijk", zo sprak de Groene Sinterklaas, "maar met reclame en campagne is kennelijk álles mogelijk". Overal weer tuinen met rijkere vormen en structuren dan die koude ‘T’ zou helemáál een koud reclamekunstje zijn, zo besefte hij. En dus vroeg hij om in elk geval te stoppen met die ‘T’. Maar de campagne werd nóg heviger. En dat terwijl het nieuwe jaar een speciaal feestjaar juist moest worden. Dus vroeg hij: "Laten we dan minstens in dat feestjaar de feestvreugde niet bederven door die T en afspreken om die T in elk geval het komende feestjaar achterwege te laten". Maar vooralsnog was er niemand die reageerde. Stoppen met die T, was dat dan soms "godsonmogelijk"?
Reacties
7 reacties op “Godsonmogelijk?”
@arjen
Als je binnenkort bijgetakt wordt door Hamming en Vreeman in de TILBURG-DOME, maak je dan niet te druk. Zij denken: 'Haha!, dat zesdaagse wielerspektakel, daaraan hebben we toch weer mooi een 'T' gekoppeld. Arjen Roos van de LST moet niet te moeilijk doen en verder wordt het steeds gezelliger in Tilburg met het huidige 'Heimat-gevoel': 'Thuis in Tilburg' enzovoort, een 'strak affiche met een vette 'T' van het comit
In de uitnodiging die we als raadsleden van Vreeman en Hamming hebben ontvangen om tijdens de zesdaagse bijgetakt te worden, wordt met hoofdletters geschreven: TILBURG DOME. En niet T-Dome!!!!
@arjen
‘zo is het nieuwe bedenksel T-Dome slechts het hersenspinsel van een journalist van een krant’.
Zou je denken? Afgelopen zaterdag had een andere BD-journalist (Ben A.) het ook al over ‘de T-Dome’. De vraag is nu: Is de redactie van het BD ge
Vandaag heeft het Brabants Dagblad het al weer over 'T-Dome'. Het zal er dus waarschijnlijk op uit draaien dat straks iedereen de multiculti-hal 'T-Dome' noemt. Maar dat is niet erg. Leuk toch om Tilburg af te korten tot 'T'. 'T-Dome' is bovendien echt een naam waarmee je voor de dag kunt komen. Knap bedacht van BD-journalist Hans R.
Dat de krant onderdeel is van het reclamesyndicaat 'T' is hier al meermalen duidelijk geanalyseerd. En op grond van de reclame via 'Tilburg 2009' wist Hein hier op 10 mei 2007 al te voorspellen dat het toen nog te ontwerpen 'feestlogo' een grote T zou worden. Maar hoe, waar en wanneer gaat de gemeente zich eindelijk distanti
Nou, Hein, het was toch echt de Lijst Smolders die recent nog aan wethouder Hamming vroeg of er een relatie bestond tussen het innen van gemeentelijke subsidies en het als tegenprestatie deelnemen aan T-gerelateerde campagnes. Daar scoor je op dit moment inderdaad echt niet mee. Maar er treedt wel enige slijtage op. Zo is het nieuwste bedenksel T-Dome slechts een hersenspinsel van een journalist van een krant. Het echte voorstel duidt het met TILBURG-Dome. Jawel VOLUIT!
TITANIC
Waarom heeft het Tilburgs gemeentebestuur het nare experiment met de T helemaal uit de hand laten lopen?
De verklaring is dat 'n groep binnen de gemeenteraad kritiek op het T logo niet begrijpt en hierover ook niet wil nadenken. Een andere groep snapt de kritiek wel, maar is van mening dat reclame maken met een strakke letter goed aansluit bij de tijdgeest en dat het nog steeds nodig is om de nadruk te leggen op groei, economie, commercie en vermaak. Tot deze groep van politici behoren de fractieleiders die in de laatste T Magazine beweren dat we in Tilburg toe zijn aan een nieuwe winkelbeleving, dat we 'gewoon' in een mega mall willen funshoppen en dat uiteindelijk de consument hier de baas is.
Als laatste groep heb je dan nog de raadsleden die de campagne met de T als mislukt beschouwen, maar daar niks mee doen omdat er politiek gezien geen gewin valt te behalen met dit onderwerp. Want hoe gaat het als je als lid van de Raad over de T zou beginnen. Dan kijken de andere raadsleden je waarschijnlijk verbaasd aan en er zal worden gezegd: 'H