De Heuvel anno 1995 was Tilburgs nieuwe visitekaartje: architectuur van het hoogste niveau, speciaal zelfs bejubeld door het CAST. Zo bijzonder dat na oplevering nog een paar ton extra werd uitgetrokken om de bijzondere kwaliteiten naar de bevolking te "communiceren". Toch heeft amper tien jaar later iedereen alweer spijt. Van de kap van de esdoorn, zo lazen we, had een grote meerderheid zelfs na tien dagen al spijt. Is het geen idee om dan al vóór uitvoering van allerlei plannen spijt te hebben? Waarom stemt men toch telkens in met zaken die men zo snel na uitvoering al weer betreurt?
De verklaring lijkt de mate waarin als nooit tevoren wordt geïnvesteerd in campagne, professionele misleiding, rijp maken van de opinie, beïnvloeden van volksvertegenwoordigers. Zodoende lazen we zelfs over de vroegere Heuvel dat dit plein met zijn "doodzieke" boom een "non-plein" was geworden. En dat kon toch niet. Nee, het plein moest "uitdrukking geven aan het imago Tilburg Moderne Industriestad". Dat was toch echt de norm. Maar als reclame en promotie dan weer even geluwd zijn, dringt toch de realiteit weer door. Dan blijkt de lucht minder blauw dan op de reclametekeningen. Dan zijn de beloofde lindebomen nergens te bekennen. Dan staat er ineens een foeilelijk Industriestadgedrocht, een alles dominerende staalconstructie die in de tekeningen nergens te zien was, agressie oproepende reclame voor de metaalindustrie die in de PowerPointpresentaties buiten beeld bleef.
Een jaar later heeft men dan alweer spijt.
En met wat voor bokkensprongen werden de plannen voor de Vijfsprong voorgekookt?
Moderne Industriestad maakte met de reclameterm ‘modern’ niet bepaald reclame voor het ouderwetse karakter. Evenmin werd met het strakke T-logo draagvlak gecreëerd voor de krullerige vorm van de oude lantaarn daar of het blad van een zilveresdoorn. Integendeel.
En als dan, als onderdeel van de T-campagne, ook nog deals worden gesloten om plannen in de media eenzijdig te promoten en te zwijgen over in het geding zijnde andere belangen… .
Dan vindt een serieuze belangenafweging gewoon niet meer plaats. Nog minder als de gemeente zelf ook bestaande waarden volledig verzwijgt, doordat ook gemeentevoorlichting betaalde reclame is geworden. Zo worden steeds vaker plannen aangenomen waarvan men later pas de verliesposten en aangerichte schade ziet. De naar de mode van ‘Moderne Industriestad’ heringerichte Heuvel gaat nu alweer opnieuw op de schop!! De mode T schrijft nu nog strakkere lijnen voor. Maar die iedereen opgedrongen T is straks ook weer uit de mode, voor zover niet nu al uitgekotst. En zo gaan we voort van ‘spijt’ naar ‘spijt’?
Het kan ook anders. Korte metten maken met de bouwfraude, de reclamecorruptie en het systematische groenbedrog. Corrupte ambtenaren de laan uit. Corrupte bestuurders niet postuum nog eens bij de Fraterstraat als grootste ‘frater van Tilburg’ een eigen laan géven.
En geen spijt achteraf, maar spijt vóóraf, zoals nu bij de Bokhamer. De vreemde campagnes, strategieën en manipulaties nu weer rond dát bouwplan op geen enkele manier tolereren.
We hebben nu toch Jan Hamming die zo graag met mij de boom in wil? Of kiest hij nu ook voor de sorrycultuur van spijt achteraf en voor ‘excuustruus’ Tine om die de praktijken zoveel mogelijk nog goed te laten praten? Het zal toch niet waar wezen? Hij kiest bij nader inzien voor de politieke stroming ‘Pijn van dingen Achteraf’, de functie ‘wethouder van Achteraf Betreurde Zaken’!? Waarom niet net iets eerder spijt? Waarom niet nu al? Het spijt me, maar van dit stukje zal í k in elk geval achteraf geen spijt hebben.