"Groeten uit Bali", "groeten uit Napels", "groeten uit ons favoriete vakantieland". Wat stom dat zoveel mensen op vakantie zijn. Want in Tilburg, dáár gebeurt het. Attracties waarbij de kermis in het niet valt. Sensaties waarmee de stad zich landelijk onderscheidt en profileert als nooit tevoren. Dusdanig dat geen mens het in zijn kop zal halen om na een stukje daarover van mij over te gaan tot actie en slopen.
‘To write or not to write’, vroeg ik me wekenlang af. Ja, in de Warande is naast de roestvrijstalen reclame voor potten en pannen zelfs een terras nu ingericht nadat ik had geschreven over de bijzondere, gróene historie van die plek. Bij de Kamer van Koophandel kregen we zelfs totále groenverwoesting, nadat ik geschreven had hoe bijzonder dat groen was. Maar wat zagen we deze zomer vlak bij die Kamer van Koophandel! Een dusdanig alles overtreffende zomertraktatie dat die automatisch onder de hoogste bescherming valt, gewoon niet gesloopt kán en mag worden!
De vraag ‘zal ik erover schrijven of niet’ hoefde ik me bij dit onderwerp niet langer te stellen. Dit Tilburgse fenomeen loopt geen enkel risico meer. De buitengewoon bijzondere waarde werd kennelijk ook in het hele land meteen beseft. Want anders was dit al lang op het journaal geweest, had de nationale en internationale pers hier al lang op de stoep gestaan. Nee, men besefte kennelijk onmiddellijk de kwetsbaarheid ook van dit landelijke unicum in Tilburg. Daarom wil men dit voorlopig nog een beetje geheim houden natuurlijk. Of zou het komen doordat er geen kassa’s staan, er nog geen entreegeld gevraagd wordt? Zou het uitblijven van cameraploegen worden veroorzaakt door het feit dat het nog geen commerciële aangelegenheid is, geen item waarin reclamegeld wordt geïnvesteerd?
Leest u dit verhaal in elk geval verder via de bijschriften bij de foto’s. Klik hier voor de illustratieve, alles verduidelijkende fotoreportage.
Reacties
7 reacties op “In Tilburg, dáár moet je zijn”
Precies Henk, het wonder van het leven is overal even groot en indrukwekkend. Alleen moet het dan wel herkend worden en niet kapot gemaakt worden met grote woorden. Mooie woorden krijgen dan pas betekenis als ze ook uitgevoerd worden.
Mooi, herkenbaar verhaal Renee. Doet me weer terugdenken aan mijn vroegere fietstochten, onder andere naar en door de Balkan en Turkije. Daar heb ik toen maar een paar keer een tent op hoeven zetten, want overal kreeg ik onmiddellijk een huis aangeboden met de mooiste slaapkamer, het lekkerste eten, proviand voor onderweg enzovoort. Ja, ik heb het ook ver weg gezocht, ben de vorige maand ook nog ver weg geweest, maar ik besef toch steeds meer dat het wonder van het leven in wezen overal even groot en indrukwekkend is.
Hmmm,……….."wat stom dat zoveel mensen op vakantie gaan".
Ik ook, …….ben ook 1 van die stommelingen die haar heil ergens anders zoekt om te bekomen van de dagelijkse sleur.
In Spanje om precies te zijn, aan de Costa Brava, op nog geen 20 meter van het strand aldaar. Wel op een camping.
Waarom in hemelsnaam de moeite nemen om bijna 1500 km te rijden om twee weken bij te tanken? Waarom doe ik mezelf dit aan ?
O, geen nood Henk, ik doe het met liefde en plezier omdat ik daar oprecht het gevoel heb welkom te zijn. Ik ben daar niet alleen de toerist die geld in het laadje brengt. Dat welkome gevoel geven mij de spanjaarden die daar wonen, die bijna 12 u werken voor een schamele 1300 euro om het mij naar de zin te maken. Diezelfde spanjaarden,…..die kampioen zijn geworden bij het afgelopen kampioenschap voetbal en daar trots op zijn, ………diezelfde spanjaarden die mij laten zien dat ze zich net zoveel zorgen maken om mijn kinderen als om hun eigen kinderen,………diezelfde spanjaarden die de auto niet als statussymbool zien maar simpelweg als gebruikersvoorwerp om zich van A naar B te verplaatsen.
De natuur in Spanje is fenomenaal, ooit al eens cactussen van 2.5 meter hoog aanschouwd ? Of de struiken die zo welderig begroeid zijn met de meest prachtige felgekleurde bloemen?
Niet alleen de natuur is prachtig aldaar, wat te denken van hun kunst op de rotondes? En als er geen kunstwerk op staat, dan maken ze er zelf wel een plaatje van met prachtige begroeiing.
Wij zaten op een simpel terrasje, komt er een oude spanjaard van 82 jaar naar ons toe, en vertelt ons in het gebrekkig engels over zijn Nederlandse vriend die in Eindhoven woonde. We hebben hem een stoel aangeboden, iets wat hij graag aannam, gezien zijn leeftijd.
Ook het oude vrouwtje bij de bakker vertelde honderduit, al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik daar niet zoveel van verstaan heb, aangezien mijn spaans niet zo denderend is. Dat de bedrijfsleider van de camping samen met zijn zoon, vrouw en broer op de dag van ons vertrek nog even afscheid van ons komt nemen, ons omhelst als familie en met tranen in de ogen ons uitzwaait tot onze bus niet meer zichtbaar voor hen is. D
De broedtijd is daar nu voorbij. Je kunt gerust nu zelf met eigen ogen je verbazen over wat daar in zo korte tijd allemaal weer tevoorschijn komt. Natuur inderdaad die het tegen de stroom in toch blijft proberen. Of is het zelfs andersom? Is die natuur de eigenlijke stroom en uiteindelijk alles wat daarvan vervreemdt een doodlopende weg?
Henk,
tegen de stroom in blijft de natuur het proberen. Probeert ons aan het denken te zetten. Helaas komt straks de Pestvogel langs en staat er weer een mooi grijs nietszeggend gebouw. En de natuur trekt van afbraakbuurt naar afbraakbuurt, maar geeft niet op.
Het is mooi dat de plevier na de aalscholver, fuut en scholekster opportunistisch de stad opzoeken. Ook de roofvogels hebben hun schroom afgeworpen. Ik zit te wachten op de eerste rode wouw die over de stad scheert of een visarend die zich te goed doet in de Piushaven. Wellicht dat dan de balans tussen bot gewin en natuur hersteld wordt.
Tot die tijd blijf jij de klokkenluider en woordvoerder van alles wat groeit en bloeit.
Prachtig, heel erg mooi, er zijn vogels bij die ik nooit levend, dus in het echt gezien heb!
En dat kan dus gewoon in de stad broeden en leven.
Het is erg verleidelijk om zelf te gaan kijken, maar dan gooien we daar de rust van dit natuurgebiedje helemaal in de war…..prachtige foto,s waar we het voorlopig maar mee doen.
Wauw Henk schitterende fotoreportage. Ik zal de definitie van braakliggende grond eens opzoeken maar dit lijkt me overduidelijk GEEN braakliggende grond meer.
Groetjes,
Theo