Soms wil ik hier poëtisch wezen,
maar ineens ben ik genezen.
Heeft u dat hiernaast gelezen! (klik hier, hier en hier) *
Wederom een schedel kaal,
overtreft ons allemaal
in het toveren met taal.
Spitsvondig, geestig, knap,
maar voor het stadsdichterschap
lijkt dit de genadeklap.
Wie durft het straks nog aan
te solliciteren op die baan
en dus in zijn hemd te staan?
Iedereen is straks te min,
geen dichter heeft er straks nog zin.
Frank van Pamelen, hou je in!
* inmiddels kunt u ook hier klikken
Reacties
4 reacties op “De nieuwe stadsdichter”
Ik ben niet bang voor de stadsdichter.
Mijn rijm is beter want nog lichter.
En als ik eenmaal lekker rijm,
valt iedereen in katzwijm.
Ik ben begonnen in het Zand
en in de Blaak al aangeland.
Na zo nog een wijk of wat
ben ik dichter van de stad.
Met alle respect, maar dit kan toch niet? Een 'harde G' als stadsdichter van Tilburg… Ziet u het al voor u; de stadsdichter van Amsterdam/Rotterdam spreekt in Tilburgs dialect? En bovendien, wat moet bijvoorbeeld een Vlaming hier wel niet van denken? Ben ik in de Randstad beland of zo?
Het zou trouwens een goede zaak zijn als een (Tilburgs sprekende) stadsdichter juist voor onbepaalde tijd wordt aangesteld. Pas dan kan er iets worden opgebouwd. Jace Van de Ven is wat mij betreft de enige echte!
Ik wil niet zeuren en jengelen,
maar naar die titel ga ik hengelen.