Westpointflora

Aan de voet van de Westpointtoren staan voor de ingang een paar reusachtige potten met dennenbomen temidden van lage struikjes. Ze zijn bedoeld om de locatie extra cachet te geven. Dus zijn daar nu boompjes en struikjes aangeplant die je elders in de stad niet aantreft. Maar nog veel spectaculairder is wat de natuur zelf daar nu onverwachts doorheen vlecht: bijzondere wílde Westpointflora.

Op lezingen liet ik al eens zien hoe hier langs dit drukke en veelvuldig met zout besprenkelde kruispunt zowaar planten van zoute en zilte kustgebieden waren gaan groeien (‘zeekamille’, hertshoornweegbree, Deens lepelblad). Maar veel sensationeler is wat er nu in die Westpointpotten groeit. Misschien bent u er al diverse keren aan voorbij gefietst, denkend dat men vergeten was om tussen de lage struikjes rond de boom het dorre gras weg te halen. Maar dat dorre gras groeit en groeit. En dat is toch wel heel raar zonder bladgroen, zonder ook maar één groen blaadje. Het kruipt zelfs steeds verder over de lage groene struikjes heen. En als je zoekt naar de wortels van dit gewas, dan ontdek je nog vreemdere zaken. De plant gaat nergens met wortels de grond in! Rara hoe kan dat?

Schreef ik hiervoor gewoon over kut, nu wordt het van een veel opwindender niveau: cuscuta! Dat is de wetenschappelijke naam voor deze plantaardige dradenmassa. In en rond Tilburg ken ik dit soort merkwaardige groeisels alleen van de Regte hei. "Duivelsnaaigaren", zo werd het in onze streken eeuwenlang genoemd en geduid. Het wilde Westpointplantje is een wat groter familielid, maar met dezelfde ‘duivelse’, parasitaire streken. Het dringt met boorwortels in het hout van de struikjes en onttrekt dan aan die struikjes de benodigde levenssappen.

Zo zie ja maar weer: ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. Het is echt heel apart. Maar als u met eigen ogen dit merkwaardige "warkruid" wil zien dan moet u wel snel zijn nu. Want ik heb er hier nu over geschreven! Net zoals ik in mijn laatste boek schreef over de Tilburgse stadsnatuur in zijn geheel! En zo’n twintig pagina’s in dat boek beschrijven inmiddels Tilburgse stadsnatuur die al niet meer bestaat. Wat ik onder de aandacht breng leidt alleen maar tot averechtse reacties, zo onthulde pas nog een gemeenteambtenaar. Dus gauw nog even kijken voor die wilde Westpointflora zo dadelijk weer verdwenen is.