Refererend aan Nazi’s, NSB-ers en Duitse bezetters haalt men rond 5 mei elk jaar weer de morele meetlat uit de kast. Van allerlei kanten horen we dan wie of wat we in het licht van de Tweede Wereldoorlog dienen te associëren met bevrijders en bezetters, vrijheid en onvrijheid, goed en fout. Met name in Tilburg werden de laatste jaren allerlei onverwachte personen en zaken alsnog veroordeeld en ‘ontmaskerd’ als fout in de oorlog en zelfs fout tot op de dag vandaag. Uit gemeentelijke T-advertenties de dag voor Dodenherdenking (onder de titel "Herinneringsfout") moeten we nu concluderen dat over de hele periode van 1933 tot 1994 onze hele herinnering zelfs fout is. Die foute herinnering dient te worden uitgewist en vervangen door een andere herinnering. De onthullende advertentie verklaart alle rare, hier in eerdere stukjes al gesignaleerde zaken.
Ineens wordt de achtergrond duidelijk bij de gemeentelijke geschiedschrijving ‘Tilburg stad met een levend verleden’. Belangrijke Tilburgse geschiedenis moest dus inderdaad niet in ere worden gehouden, maar als ‘herinneringsfout’ worden uitgewist, zoals bepaalde opvattingen over de herkomst van ‘de naam Tilburg‘. Ook de term ‘schonste stad vant laand’ was kennelijk een "herinneringsfout", en met name de achtergrond daarvan. Nee, parken en plantsoenen dienden we in de ‘Moderne Industriestad’ te beschouwen als ernstige fout in onze herinnering. Het waren hooguit toekomstige bouwlocaties. Blijkens de moderne Tilburgse geschiedschrijving, ofwel geregisseerde dementie, hadden er ook nooit mensen bestaan die zich hadden ingezet voor natuur en milieu. En de vele religieuze ordes in Tilburg hadden zich kennelijk meer bezig gehouden met kleding, mode en modeshows dan met idealen als ‘de gelofte van armoede’. Als niet passend bij het commerciële verkoopproduct ‘Tilburg’ moest vooral elke herinnering aan het daadwerkelijk nog levende verleden worden uitgewist. Vandaar dat recent weer in de samen met de IFF gepresenteerde "Tilburgse Luchten" een opvallende geur ontbrak: de zoete lindebloesemgeur van de Tilburgse Lindeboom. De Linde is niet alleen een "herinneringsfout", de boom is en was zelf ook echt fout, zo dienden we te geloven. "Boom was pro-Duits", zo werd een paar jaar geleden zelfs vlak voor Dodenherdenking in het Brabants Dagblad ‘onthuld’ en met verdere mediamanipulatie onweersproken gehouden (zie ook ‘Vrijheidsboom‘). Om dus maar te zwijgen over lieden die zich nog druk maakten over die boom of daarover een boek zelfs hadden geschreven.
De door een andere herinnering te vervangen tijd betreft ook niet voor niets de periode 1933-1994. Dat zijn de twee meest gedenkwaardige Lindejaren in die vorige eeuw! In het "heilige jaar" 1933 kreeg de Lindeboom 32 nieuwe stutten, waarvan de bijzondere betekenis pas nog werd uitgelegd in ‘Het Paasmirakel van Tilburg‘. En in 1994 zorgde de boom voor de bekende, sprookjesachtige, en nooit eerder zo vertoonde overlevingsstunt. Maar nee: een foute boom, een "herinneringsfout" die iedereen nu voorgoed uit zijn geheugen dient te wissen. En bezoekt u dan voor een nieuwe, ‘oude’ herinnering nog eens het Tilburg van na 1994, van na het kappen van de Lindeboom. Dan heeft u niet langer een foute herinnering, maar een goede herinnering. En in het Brabants Dagblad leest u wat daar dan verder allemaal bij hoort als niet ‘fout’, maar ‘goed’. Op de dag van Dodenherdenking las u bijvoorbeeld over de T-parade, mister T, miss T en lessen en lespaketten voor schoolkinderen over schrobbelèr en kruikenzeiker. En met name het Brabants Dagblad zelf valt natuurlijk onder de categorie ‘goed’, zo konden we op 3 mei concluderen uit de aandacht in deze krant voor ‘De dag van de Persvrijheid’ en het bestaan van een gemuilkorfde pers alleen maar elders in de wereld kennelijk. Goed en fout, het is in de campagne en promotie allemaal weer heel duidelijk. Maar voor veel Tilburgers wordt ook iets anders héél duidelijk.
Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes:
‘Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’
Reacties
6 reacties op “Goed en fout in oorlogstijd”
denk maar niet dat ze deze stukjes, n.a.v. van die advertentie, lezen op het gemeen tehuis
die vluchten weg op hun vele dienstreizen, de waarheid niet onder ogen ziend
de enige foute herinnering die ik heb aan de LINDEBOOM is dat zij, die op het gemeen tehuis, die boom een langzame marteldood hebben laten sterven
mensen martelen is verboden, dieren alleen niet als ze knuffelwaarde hebben, maar de natuur, de natuur wel ter meerdere eer en glorie van de vooruitgang, de vernietiging dees aarde
trouwens
bij de eerste Golfoorlog was ik goed
bij de tweede Golfoorlog was ik fout
helaas kan ik ons niet een derde Golfoorlog wensen om de balans weer een beetje recht te trekken en weer goed te zijn
Wat is goed en wat is fout? Misschien is denken in goed en fout wel goed fout.
denken is een fout goed
Die T-campagne is inderdaad niet meer te accepteren. Doe wat Henk. Ga weer voor het gemeentehuis zitten. Net zo lang tot ze stoppen met die krankzinnige campagne.
Vals sentiment en emotie in hout
Onlangs reed een vrachtwagenchauffeur die niet goed oplette een zware tak van de eeuwenoude Lindeboom van Hilvarenbeek. Iemand kwam toen op het idee om die tak in mootjes te zagen en per schijf te verkopen ('emotie in hout'), zo was deze week te lezen in het Brabants Dagblad. In dit artikel wordt verwezen naar de 'gesneefde' (dat betekent: gesneuvelde) Lindeboom op de Heuvel, 'waarvan veel Tilburgers een stukje hout wisten te verwerven' en daarvan 'bijvoorbeeld schaakstukken en Mariabeelden maakten'. Even verderop staat dat het van belang is om cultureel erfgoed door te geven aan een volgende generatie.
In eerste instantie zou je denken: 'leuk stukje', maar toch klopt er iets niet. Bij het Brabants Dagblad weten ze namelijk donders goed dat de Vrijheidsboom van Tilburg in ballingschap voortleeft, maar toch wordt in publicaties de oudste Oranjeboom van het land steeds afgeschilderd als 'een boom die dood is', als iets 'dat voorbij is'. En zo gaat het 'kappen' van de Gerechtsboom door tot op de dag van vandaag.
Het BD speelt in op vals sentiment door voortdurend de door de commercie ingelijfde kruikenzeiker te promoten. Waarom weigert de krant om te schrijven over de Vrijheidsboom? Deze bijzondere boom vormt een levende herinnering aan het verleden en is met de hartvormige blaadjes, geurende bloesem en het ieder jaar weer uitlopen van de knoppen toonbeeld van zachtheid, lieflijkheid en levenskracht.