Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus. Mijn indruk is wel eens dat journalisten en politici beiden ook van een andere planeet komen.
Onlangs hing ik aan de bar met een raadslid dat zich kritisch over de pers uitliet. “Soms voer je een lang debat over een onderwerp en vind je daar de volgende dag niks over terug in de krant. En iets kleins kunnen de media enorm opblazen.”
Ik dacht daar de afgelopen week aan terug toen ik voor De Tilburgse Koerier verslag deed van de gemeenteraadsvergadering die maandagavond in het stadhuis werd gehouden. Daarin werd lang gediscussieerd over het Fietsplan. Ook werd er onder meer gepraat over een eventueel nieuw politiebureau in de binnenstad. Allemaal niet onbelangrijk, maar er verscheen geen letter over in de Koerier. Niet omdat het niet interessant was, integendeel. Nee, dat heeft met twee andere factoren te maken: tijd en ruimte. De Tilburgse Koerier verschijnt slechts één keer per week en dat betekent dat de redactie wegens de beperkte redactionele ruimte pijnlijke keuzes moet maken. Overigens mogen wij al niet mopperen over de verhouding redactiepagina’s/advertentiepagina’s: er zijn bladen waar de balans heel wat meer doorslaat naar de commercie. Ook de tijd is wel eens een probleem. We vullen de redactionele pagina’s met drie mensen (de bijlage De Automaat reken ik hier niet mee), van wie er twee parttime in dienst zijn. Daarom constateerde ik tevreden dat de Koerier het enige medium was dat berichtte over de aanvaring tussen VVD-fractievoorzitter Joost Möller en burgemeester Ruud Vreeman in de gemeenteraadsvergadering van afgelopen maandag. Ik was op dat moment in het debat de enige overgebleven journalist. Zo kun je je dan toch nog onderscheiden van de rest. Rest natuurlijk nog altijd de vraag of wij de kwestie met een dikke kop op de voorpagina niet te veel hebben opgeblazen. Dat raadslid waar ik het in het begin over had, zal die vraag waarschijnlijk met ja beantwoorden.