Soms schiet je ineens een naam te binnen waaraan je twintig jaar niet meer gedacht hebt. En als je dan net aan de computer zit ga je googlen. Zo dacht ik onlangs ineens: "Tetske van Ossewaarde!"
Van Tetske van Ossewaarde herinner ik me dat ze altijd een slotliedje zong bij ‘Brandpunt in de markt’ van de KRO. Begin jaren tachtig was dat.
Dat liedje behandelde dan alle items die in het programma voorbij waren gekomen. Tetske liep dan door de ruimte heen waar de uitzending had plaats gevonden -want Brandpunt in de markt vond meestal plaats in een veilinghal of iets dergelijks- en degenen die over het item geïnterviewd waren stonden er dan een beetje grinnikend als een boer met kiespijn bij. Vooral als ze in het couplet nog eens door Tetske persoonlijk werden toegezongen. Ruud Lubbers kreeg zelfs ooit een zoen van haar aan het einde van haar nummer. Hij grijnsde er maar wat bij.
Het refrein van Tetske’s lijflied was dan altijd ‘We zien het wel, we zien het wel, we zullen het wel beleven, maar kan het niet een beetje snel, want het leeeeeeeven duurt maar even!’
Googlen levert op dat Tetske tegenwoordig vooral lesgeeft en dat ze een bureau heeft opgezet voor ‘ontwikkeling van mens en organisatie training en coaching’. Voorheen had ze een artiestenbureau in Haarlem. Maar dat zou ook dat nieuwe bureau onder een andere benaming kunnen zijn.
Maar bovenal vond ik in het cachegeheugen van Google nog een gelegenheidsversie van haar lijflied voor een jubilerende ouderenbond. Uit het jaar 2000 nog.
Bijna is haar lijflied ontglipt aan het internet. Want cachegeheugens zijn ook niet eeuwig naar het schijnt. En dan kan nooit meer iemand nog eens nalezen hoe het toen was, het grote ‘We zien het wel’-lied. Heeft ze dat bijna twintig jaar voor niks staan zingen. Ondank is ’s werelds loon en de tijd woekert voort. Ontwikkeling van mens en organisatie. Wat was het allemaal nog ver weg toen Tetske elke week voor Brandpunt in de markt zong dat het leven maar even duurde. En we namen het maar niet ter harte, die wekelijkse boodschap. Maar misschien stond Tetske er ook wel niet bij stil. Misschien nog dacht zij ook dat ze nog van alles kon worden en dat er een grootse toekomst in het verschiet lag. Maar het werd dus een bureau voor ontwikkeling van mens en organisatie. En steeds minder mensen herinneren zich Tetske van Ossewaarde nog.
Pffff….Ik zal nog eens een naam googelen die me tebinnen schiet.
Reacties
3 reacties op “Tetske”
Hallo Ko de Laat, (whoever that maybe!?)
Tsjonge wat een eer!
Mijn klanten (de jongeren in elk geval) vertellen mij vaak dat ze mij googelen omdat hun ouders nog feilloos weten wie ik was (ben). Dus ik dacht …eens even kijken wat ze dan zoal tegenkomen op het internet.
Nou, onder andere jou dus, haha
Voor jouw info…
De meeste artiesten hebben een beperkte houdbaarheidsdatum en ik hou nogal van de opwaartse lijn en niet zo van de neergaande. Een studie, een nieuwe uitdaging en een groot netwerk in alle sectoren van de maatschappij, waanzinnig veel werk – jawel dankzij Brandpunt – en een naam die het nog altijd geweldig doet als binnenkomend adviseur …
Maar het allerbelangrijkst, een fijn gezin. Zo dat zul je niet allemaal bij elkaar kunnen googelen, maar krijg je zomaar uit eerste hand….
The one and only Tetske van Ossewaarde
Hallo Ko
Heb jij misschien de tekst van dat liedje wat Tetske zong bij de KRO Brandpunt uitzendingen?
Groeten Ans
Nee, Ans. Ik ken alleen het refrein nog. De coupletten wisselden wekelijks. Ik kan me herinneren dat ik destijds al googelend stuitte op een gelegenheidsversie van dat nummer voor d eouderenbond o.i.d., maar waar dat precies zat weet ik niet meer. Wellicht vind je het nog als je Tetske even googlet.