‘En dan uitsmeren’

van onze verslaggever

TILBURG – Gisteravond werd de kersverse burgemeester Noordanus feestelijk verwelkomd in een bomvol 013. Er was gratis koffie, dialect en een meisje met hoelahoeps. Wat vond de hagelnieuwe burgervader van de ontvangst? ‘Zelf heb je ook een behoorlijk dikke kont.’

Meneer Noordanus, u hebt net anderhalf uur mogen genieten van al het moois dat onze stad te bieden heeft.
‘Wat? Ik versta uw accent niet. Kooivechten met blote tieten, zegt u? U bent mij er eentje. Weet u wat ik belangrijk vind? Dat we het vooral samen doen. Niet alleen. Alleen, dat is zo alleen. Samen ben je niet meer alleen. Dan ben je samen. Daar sta ik voor: samen. Dus als er in een kooi gevochten wordt door topless dames, laten we het dan samen doen. Kruisbestuiving!’

U begrijpt mij verkeerd, kersverse burgervader. Ik wilde weten wat u van deze avond vond.
‘Ah, mijn excuses. Ik was abuis. Maar zelf heb je ook een behoorlijk dikke kont.’

Hebt u genoten?
‘De hoelahoep juffrouw heeft mijn hart gestolen. Hoelahoeps! Hoe verzinnen ze het! Knap, hoe ze er drie omhoog hield. Dat zie ik u nog niet doen. Er zat er ook één in haar rokje, zag u dat? Wat het ook mooi laat zien: we moeten het sámen doen. Die juffrouw doet het samen. Met de hoelahoeps. Zonder de hoelahoeps was die act toch minder geweest. Stond ze een beetje hysterisch met haar heupen te zwaaien. Geen gezicht. Zonder die juffrouw waren de hoelahoeps weer nergens. Lagen ze een beetje op de grond, die knotsgekke ringen. Maar samen waren de juffrouw en de hoelahoeps ijzersterk, begrijpt u? Wat ik vooral wil zeggen: we moeten het samen doen. Niet alleen. Kruisbestuiving!’

En de kinderen dan?
‘De kinderen, de kinderen. De kinderen. Kruisbestuiving! En samenwerken. En verbanden leggen. Verbindingen aangaan. De samenwerking zoeken. Elkaar sterker maken. Samen sta je sterk. Alleen is maar alleen. In mijn ideale stad zijn we al samenwerkend elkaar lekker aan het kruisbestuiven terwijl we verbanden leggen en verbindingen aangaan. Dat kan ik natuurlijk niet alleen. Dat moeten we vooral samen doen!’

Ter zake! Ik stel u nu een kritische vraag.
‘Ik weet van niets. Ik ben maar één mens. Terwijl ik het samen doe, deed en gedaan heb. Ik zeg altijd maar zo:
Samen zijn
Is samen lachen, samen huilen
Leven door dichtbij elkaar te zijn
Snapt u wel? Dat wil ik uw lezers nog wel even meegeven: we moet het samen doen. Samen sta je sterk. Vele handen maken licht werk. En een eik is geen berk. Eén voor allen, allen voor één. Kruisbestuiving!’

Kijken we even vooruit. Wat gaat u straks doen?
‘Een FEBO® kroket trekken, die voor de helft naar binnen schrokken dan de rest tegen de ruit van Fons Pessers kwakken. En dan uitsmeren over het glas. Als dat lukt, ziet u hier een tevreden burgervader.’