Het gebeurt me steeds vaker dat ik het Brabants Dagblad verwar met de Tilburgse Koerier. Dat ik het Gammakrantje voor de ‘Reizen’ -bijlage hou. Of een verfrommelde frietzak voor de BD- economiepagina aanzie. Ik ben een enorm tevreden abonnee van het Brabants Dagblad. Een zalige krant. Het Brabants Dagblad aan het ontbijt lezen, dat is met open ogen nog een beetje doorsoezen.
Die aangename nietsigheid kan ik iedereen aanraden. Er gaat een transcendente werking vanuit. In de kolommen van het Brabants Dagblad is het altijd komkommertijd. En dat is natuurlijk bijzonder fijn. Nieuws is ergens anders wel te halen, maar rust en een momentje voor jezelf vind je in het Brabants Dagblad. De krant die zich permanent bevindt in het windstille oog van de altijd maar doorrazende nieuwsorkaan. De redactie snapt dat en maakt geen onverwachte bewegingen. Het liefst brengen ze vandaag het nieuws van eergisteren.
Een ander speerpunt is de actualiteit graag zo klein mogelijk te maken. Redacteuren versnipperen de pagina’s met eindeloze colommen mini-mini-nieuws. Vooral van de politie. Bejaarde valt over stoeptegel’, ‘Jongens op ‘inbrekerspad’, ‘zoon bedreigt moeder’. Dankzij de persdienst van de politie hoef ik geen enkele overtreding meer te missen. En de redacteuren kunnen lekker binnen op de veilige redactie blijven.
Mijn favoriete BD-columnist heet Tony van der Meulen. Hij schrijft hermetisch dubbelvergrendeld proza. Hij speelt met het concept ‘column’ en het idee dat die een kop en een staart moet hebben. Of een onderwerp. Hij schrijft kabbelende zinnen als ‘Zal ons gewest aanzienlijk opknappen van deze ingreep? Snoeien doet bloeien: het is een oude boerenwijsheid.’ Als ik dat lees, vervliegt alles. Mijn hoofd wordt lekker leeg. Ik beland in een aangename Zen-stemming.
Vroeger was Van der Meulen hoofdredacteur. Toen ik als stagiaire begon bij de krant, gaf hij me een minicollege over Brabant. Dolenthousiast vertelde de hoofdredacteur over de onstuitbare economische power van de provincie, de razend spannende ontwikkelingen op maatschappelijk en cultureel gebied. Ja, Brabant was hard op weg dé regio van Europa te worden en het Brabants Dagblad zit er bovenop!
Het is goed dat daar niets van terug te lezen is in het Brabants Dagblad. Rust wordt steeds schaarser. De redactie van de krant bewaakt die gelukkig met hand en tand. Maar nog prettiger is dat de krant goed fikt in de open haard. Tony, bedankt!