Stand by your city
Tilburg, ze gaat al zo lang mee,
telkens weer nieuw opgetuigd
en gretig naar een nieuwe horizon
vindt de stad zichzelf steeds weer uit.
Je loopt erdoor en hoort de verhalen,
Vrouwke Misère, Marietje en Peerke,
Roothaert, Helga Deen en ons Miet.
Ze is een snepscheut en een ouwemeut,
ze roddelt en fleemt, mauwt en knauwt,
is niet altijd netjes gekleed.
Tilburg is tattoe en ordi, kak en kinki,
absurd en aards, open en dicht.
Handen, ogen en oren
verdienen hier de kost.
Tilburg, je tikt er tegen en ze speelt.
Want wie had dat ooit gedacht:
een heuse University en De Pont,
Festival Mundial en Fundament,
Stranger than Paranoia en Incubate.
Want een stad waar je niet mag
leren en spelen is een dode stad.
Want Tilburg heeft altijd honger
en dat is mooi vervat,
luister naar de toon in de stad.
Tilburg, je tikt er tegen en ze zingt.