De Tilburgse wijk de Reeshof telt meer dan 40.000 inwoners en slechts één middelbare school. Jonge wijkbewoners kunnen alleen in de eigen wijk naar school als ze goed kunnen leren: Het Beatrix College kent alleen atheneum, havo en de theoretische leerweg van het vmbo. Als je als puber moeite hebt met theorie maar wel goed met je handen kunt werken, ben je gedwongen een roteind te fietsen of lang te bussen naar scholen in andere wijken, vaak aan de andere kant van de stad. Er wordt gewerkt aan een oplossing. Met veel voeten in de aarde…
De Reeshof telt meer dan 40.000 inwoners en slechts één middelbare school. Jonge wijkbewoners kunnen alleen in de eigen wijk naar school als ze goed kunnen leren: Het Beatrix College kent alleen atheneum, havo en de theoretische leerweg van het vmbo. Als je als puber moeite hebt met theorie maar wel goed met je handen kunt werken, ben je gedwongen een roteind te fietsen of lang te bussen naar scholen in andere wijken, vaak aan de andere kant van de stad. Er wordt gewerkt aan een oplossing. Met veel voeten in de aarde…
Ik strijd er met de SP-fractie in Tilburg al jaren voor om in de Reeshof ook de schooltypen aan te bieden voor juist deze kwetsbaardere kinderen. En nu het er eindelijk van gaat komen, wordt er vanuit de gemeente zo onhandig omgesprongen met bewoners van de locaties waar de nieuwe school zou moeten komen, dat die bewoners dreigen de hakken in het zand te zetten. Zucht.
Twee jaar geleden kwam er op mijn verzoek een raadsbrede werkgroep die met de vijf schoolbesturen, directies, docenten en andere betrokkenen sprak over de noodzaak van een complete vmbo-school in de Reeshof. Resultaat was dat iedereen overtuigd was van die noodzaak, of althans van de onontkoombaarheid van het verzoek vanuit de volksvertegenwoordiging. Nu liggen er concrete plannen en moet een locatie worden gezocht voor de nieuwe school. De gemeente heeft vier voorkeurslocaties aangewezen, op grond van een voor wijkbewoners niet bepaald heldere criteria.
De bewoners van de vier locaties waren graag wat serieuzer genomen en meer betrokken bij het bepalen van die criteria. Gevolg is dat ze in de weerstandsmodus gaan, en dat is begrijpelijk maar wel zonde. De keuze van de gemeente voor een definitieve plek voor de school aan de Warmondstraat is niet verkeerd: Op een nu nog braakliggend terrein vlak bij het Reeshofstation en de bushalte, en ook vlakbij het Beatrix College. De tijdelijke plek aan de Kronenburgstraat lijkt niet onlogisch. Criteria waren bereikbaarheid, verkeersveiligheid en inpasbaarheid van de school in de omgeving. Maar de wijkbewoners voelen zich niet serieus genomen en daardoor kan de komst van een voor zoveel kinderen belangrijke voorziening zomaar op losse schroeven komen te staan.
Tot overmaat van ramp gooide een PvdA-raadslid afgelopen week olie op het vuur toen hij Reeshofbewoners ervan beschuldigde zelf debet te zijn aan het gebrek aan wijkvoorzieningen: Ze zouden telkens als er iets moet komen (een hangplek voor jongeren, een fietscrossbaan, etc.) de kont tegen de krib gooien omdat ze in hun eigen buurt geen overlast willen. Het zogenaamde Nimby-gevoel (Not In My BackYard=niet in mijn achtertuin). De uitspraak van de raadslid stond de volgende dag natuurlijk breed uitgemeten in de krant. Met als gevolg extra boosheid bij de Reeshofmensen die met de gemeente in gesprek waren over de vmbo-locaties.
Die boosheid is terecht: Ik ben eigenlijk nog bijna nooit buurtbewoners tegengekomen met wie niet viel te praten. Je moet als gemeente gewoon in samenspraak met hen tot een besluit proberen te komen. Dat betekent dat je hen vanaf het begin zoveel mogelijk informeert over je plannen. En hen serieus inspraak geeft daarin. Waar dat niet mogelijk is (omdat er behalve de belangen van de buurt andere zwaarder wegende belangen spelen), moet je dat goed uitleggen. Mensen zijn niet gek, snappen heus wel dat ze niet altijd hun eigen zin kunnen krijgen als dat ten koste gaat van andere mensen. Noem het inlevingsvermogen, begrip, solidariteit, naastenliefde, gezond verstand: De meeste mensen zijn daartoe in staat en bereid. Mits je hen serieus neemt en als gelijkwaardige gesprekspartner behandelt. Dat wil toch iedereen?
Kortom: Ik hoop dat de complete vmbo-school in de Reeshof er snel komt. Op de juiste plek, met instemming van de buurt. En met waardering en ondersteuning vanuit de gemeente voor die buurt. Alleen dan kunnen Reeshofbewoners hun kinderen met een gerust hart naar school sturen in een vertrouwde, veilige omgeving. Want dat wil toch iedereen uiteindelijk voor zijn kind?
N.B. Mijn hoop op een compleet aanbod van middelbaar onderwijs in de Reeshof betekent niet dat ik het huidige systeem van onderverdeling in vmbo, havo en vwo (atheneum en gymnasium) zo geweldig vind. Ik zou het liefst kinderen zoveel en zo lang mogelijk met elkaar naar school willen laten gaan, ongeacht hun intellectuele vermogens en leerstijl. En dan in kleinschalige scholen waar elk individu telt en alle docenten alle leerlingen kennen. En waar kinderen zo integraal en breed mogelijk onderwijs kunnen "genieten", maar dan wel toegespitst op de leerstijl en leerbehoefte van elk kind. Er wordt naar ik begrijp met de nieuwe school een poging gedaan in die richting. Maar helemaal kunnen we als gemeente niet regelen, en zelfs een schoolbestuur alleen ook niet. Dat kan alleen landelijk, na een uitgebreide maatschappelijke discussie over waar we met ons onderwijs heen willen en moeten. Maar dat is voer voor weer een ander blog…