Wat doen we met kernafval en wie beslist hierover. Dat was zo’n beetje de vraag gisteren tijdens een door Greenpeace georganiseerde informatieavond over de plannen van de Belgische regering om hoogradioactief kernafval mogelijk op te gaan slaan in kleilagen op diverse plaatsen langs de Nederlandse grens. De Brabantse Milieufederatie had zich hier al over uitgelaten. Stel je voor dat er iets fout gaat en radioactief materiaal komt in het Brabantse grondwater terecht, ons toekomstige drinkwater. En niet alleen maar het grondwater, want met het grondwater wordt alles besmet en komt het materiaal definitief en onverwijderbaar terecht in onze voedselketen en in ons zelf.
Het ene land onderzoekt de mogelijkheden voor opslag in klei- of zoutlagen, zoals België en Nederland, andere landen zoals Finland en Zweden hebben onlangs besloten te gaan voor opslag in containers met een koperen omhulsel en deze op te slaan in aardlagen met voor water ondoordringbaar graniet. Denkt men, maar in de natuur is niets bestendig, ook geen dikke aardlagen van oerdegelijk graniet. En koper? Dat wil men gebruiken omdat het goed bestand is tegen corrosie. Tegen water en zout dus. Alleen is het jammer dat er onlangs een microbe ontdekt is die een andere mening toegedaan is en koper weet te veroberen. Een ander mooi voorbeeld is Duitsland. Daar heeft men een proef gedaan met opslag in zoutlagen omdat water hier zo goed als zeker – en zeker niet snel – doorheen zou kunnen dringen. Dacht men. Gelukkig had men besloten de toegang tot de opslagplaatsen open te houden voor inspectie. Slechts dertig jaar later, en geen honderden jaren later zoals voorspeld, bleek water door de zoutlagen gesijpeld te zijn met als gevolg dat de vaten waren begonnen te roesten. Toen kon men er nog bij om de vaten weer naar boven te halen en ze te voorzien van een nieuw metalen jasje. Sindsdien wordt het kernafval ook daar weer bovengronds opgeslagen tot de regeringen eruit zijn wat de beste oplossing is. Maar die is er niet. Nog niet. Daarom pleit Greenpeace voor opslag bovengronds en meer onderzoek. Je weet maar nooit of er over een jaar of tien een microbe ontdekt wordt die wel wat radioactief materiaal lust.
Het probleem is dus eigenlijk dat geen enkele optie op dit moment te rechtvaardigen is. Er is onderzoek gedaan naar mogelijke manieren om het spul op te slaan en daarna is men begonnen met besluitvorming. Maar stel dat men het kernafval wegstopt op de meest veilig geachte plek op aarde en daarna de boel hermetisch dichtgooit, en stel dat er toch iets misgaat. De bodem op aarde is in beweging, overal. Vijfhonderd meter onder de grond net zo goed als aan de oppervlakte. En dicht is dicht. Als dan na verloop van tijd, ook al is dit eeuwen later, de gevolgen zichtbaar worden is het te laat. Men kan er niet meer bij en het gevaarlijke goedje heeft zich al op alle denkbare manieren weten te verspreiden. In de bodem, in de lucht, in onze voedselketen, in ons lichaam. Hoogradioactief materiaal, zo verkondigde Eloi Glorieux, campagneleider kernenergie Greenpeace België, blijft langere tijd ‘goed’ dan dat de mens op aarde bestaat. Honderdduizenden jaren. AmaaiT!
Tekst en foto’s: Jack Tummers
Reacties
7 reacties op “Informatieavond Greenpeace over kernafval”
Greenpeace zit zich blijkbaar te vervelen. Als je je ook al bezig moet gaan houden met zaken die toch nooit gaan gebeuren. Goed dat ik geen lid van ben van deze club.
Bovengronds opslaan en verder niet zeuren. Het is los van het restafval de schoonste energie die bestaat. Die bunkers met afval staan in geen verhouding tot de schade van kolencentrales en de windmolens die met de traditionele energie moeten worden vervaardigd en gebouwd worden.
Daarnaast is deze oplossing zonder het eindeloos subsidiëren nog niet rendabel, los van de slachting onder vogels bij een windpark.
Getijdestroom en varianten daarop zijn naast vele andere een oplossing op termijn , maar dat is politiek incorrect en ook nog niet rendabel op het moment.
Dus laten we kernenergie als tussenoplossing accepteren en alle CO2 vervuilende centrales gevoegelijk afbouwen.
Daarnaast werken aan "grondstofloze" energie, zonder de alom bekende subsidietrog weer wijd open te zetten.
Maar dit al al jaren geleden moeten gebeuren in de hoogtij dagen van het socialisme in Europa. Wie de schoen past trek hem aan, maar ga niet achteraf liggen miepen.
Als in de jaren zeventig van de vorige eeuw, De Uijl, Schmitz en Mitterand deze brave socialistische politici met gedogen van Greenpeace de tijdelijke oplossing van kernenregie hadden gekozen, met de opdracht om dit gebruiken voor de ontwikkeling van "grondstofloze" energie.
Dan zag de wereld er heel anders uit. Maar de geschiedenis heeft anders beslist. Links en Greenpeace hebben verzuimd om de voor de hun moverende redenen te kiezen voor deze oplossing.
Veertig jaar verloren zonder enige vooruitgang.
Het was geen anti-kernenergie avond. Misschien heb ik die indruk gegeven. Het uitgangspunt was dat er nu eenmaal kernenergie is op dit moment en dat wij en andere landen dus te maken hebben met kernafval. En wat hiermee te doen. We weten allemaal dat Greenpeace tegen kernenergie is, daar is het echter deze avond niet over gegaan. De insteek was puur het verstrekken van informatie en het duidelijk maken dat het ethisch gezien de beste oplossing is kernafval bovengronds op te slaan.
Maar waarom al die energie verspillen als er niets aan de hand is??
Er is toch wel iets aan de hand. Er worden namelijk stapsgewijs besluiten genomen richting ondergrondse opslag. In Scandinavië is de eerste daadwerkelijke opslag geloof ik gepland voor 2020. Probleem voor Greenpeace en anderen is dat de optie nog steeds lopende is terwijl er steeds meer tegengeluiden komen en dat er geen verder onderzoek meer gedaan wordt nadat men eenmaal voor een methode besloten heeft. Bovendien waarschuwen zo voor een bepaalde vorm van laksheid. Als de Europese norm voor opslag in kleilagen bijvoorbeeld zou zijn, minimale diepte 200 meter, minimale dikte 150 meter, kan het best zijn (zoals ook in België het geval) dat de kleilaag met de juist consistentie maar 90 meter dik is en voor rest te 'poreus'. Wel een kleilaag dus, maar geen optimale kleilaag.
Dat bedoel ik met miepen achteraf. Foute keuze gemaakt veertig jaar geleden en nu niet op de blaren willen zitten en "ach en wee" roepen.Als mede veroorzaker van dit "probleem" wordt het hoog tijd dat jullie constructief mee gaan denken. Beter laat dan nooit, ten slotte zal er in die veertig jaar ook bij jullie wel enige vorm van voortschrijdend inzicht zijn ontstaan, mag ik hopen.