Kunstgras, maaien overbodig

Een gazon dat je niet hoeft te maaien, kan met kunstgras. Ander voordeel is dat mos, onkruid en dorre plekken in het gazon verleden tijd zijn. Landscape Solutions brengt daarom Royal Grass op de markt. Het gras kost EURO 42,50 per m2. (www.royalgrass.nl). Een gouden tip voor de wethouder van cultuur en consorten, als ze verder willen werken aan de verdwijntruc ‘Tilburgse Kunststichting onder het maaiveld’. Het ziet er naar uit dat binnenkort vooral dit soort van advertentiemededelingen de kolommen van het Brabants Dagblad zullen gaan sieren. De pagina’s waar eerder de cultuurbijlage elke dinsdag zijn plek vond. Het Brabants Dagblad volgt op korte termijn, met het verwijderen van die wekelijkse cultuurbijlage, het gemeentelijke cultuurbeleid op de voet. Waar niet is, valt er ook niets meer te (ver)halen, zal dagbladmagnaat Wegener gedacht hebben. We zien de rouweditie van de culturele bijlage tegemoet; een bewaarnummer.Afgelopen week waren er nog meer nieuwsfeiten waarbij ik even moest slikken. Er waren diepgaande vragen gesteld door de vereniging van huiseigenaren over de totaal uit de hand gelopen hoogte van de commissies die door tussenpersonen worden opgestreken bij het afsluiten van een hypotheek. Een hoge heer uit de wereld van hypothekers, betoogde voor de ogen van de camera’s van het NOS journaal met een stalen gezicht ter verantwoording het volgende: “Voor de consument maakt het niet uit hoe de EURO 5 commissiegeld per EURO 1.000 hypotheek is opgebouwd. Of er nu EURO 4 van de EURO 5 gerekend moet worden vanwege de kosten die gemaakt worden voor het bemiddelen in een hypotheek en EURO 1 van de EURO 5 aan winst wordt berekend of andersom, maakt per saldo geen verschil voor de consument. Kortom, de consument heeft er niets aan of hij precies weet hoe de hoogte van het commissiegeld bepaald wordt. Hij wordt daar niet wijzer van. In alle gevallen betaalt hij EURO 5 per EURO 1.000 hypotheek die hij verstrekt krijgt via onze bemiddeling”.

Het blijkt dat deze manier van verantwoorden heel gebruikelijk aan het worden is in Nederland en dat zulks niet exclusief is voor Tilburg alleen. Dat is een hele geruststelling, zeker nu de exploitant van De Nieuwe Vorst in het Brabants Dagblad (d.d. 25 februari 2005) heeft uitgelegd dat de officiële opening onvermijdelijk pas in 2007 kan plaatsvinden. Dat tonnetje EURO’s dat nog mankeert om het (her)openingsplan van deze broedplaats voor theater ten uitvoer te brengen, wil de exploitant opvangen door zuinig te zijn en meer inkomsten te boeken. Als voormalig lid van het managementteam van de Tilburgse Kunststichting is dat de laatste jaren niet zo goed gelukt. Wel het inboeken van inkomsten, maar niet het realiseren daarvan; onder andere ‘Game on’ bleek al spoedig het fatale ‘Game over’ op te leveren. Op enig moment bleek de Tilburgse Kunststichting meer directeuren te hebben dan programma. De exploitant was er daar een van. Naar eigen zeggen wist hij niet wat hij toen te besteden had. Na aftrek van al die directeurssalarissen zal dat niet veel meer geweest zijn. De exploitant liet weten dat vandaag (25 februari) de bestuursleden van De Nieuwe Vorst voor het eerst bijeenkomen. Punt van bespreking is ondermeer de verminderde subsidie. Kennelijk heeft de exploitant nu alle hoop gesteld op het nieuwe bestuur. Een gevaarlijke koers, zo is eerder gebleken.

Het cultuurbeleid van Tilburg speelt zich met de dag meer af in de toekomende tijd. Het enige nieuwe van De Vorst op dit moment is dat de huisgezelschappen wegens onveiligheid verbannen worden naar buiten de ringbanen in het Centrum voor Amateurtoneel. Een oplossing die men al eerder hanteerde, zoals bijvoorbeeld bij de ontwerper Simon Haen die, met nog gelden tegoed van de failliete boedel, hals over kop moest verkassen naar het industriecomplex aan de Koningshoeven, dat eveneens buiten de ringbanen ligt. De exploitant uit ook vermoedens. Zo vraagt hij zich af of de gemeente het effect van het veranderen van eigenaar van het gebouwencomplex De (Oude) Vorst, met als gevolg dat er diep in de buidel getast moet worden vanwege de strengere veiligheidseisen, wel voorzien heeft. Gloort hier iets van kritisch vermogen, of bedoelt de exploitant het andersom. Dat de gemeente de veiligheidseisen ten aanzien van De Nieuwe Vorst moet aanscherpen om te verkomen dat de exploitant terug valt in zijn oude gewoonte om te diep in de buidel te tasten. We zullen het nooit te weten komen. En hoeveel de verbouwing gaat kosten mag ook niemand weten. De woordvoerder van de gemeente was daar stellig in: “Dat zeg ik niet”. En zo kom je in Tilburg steeds minder aan de weet over het cultuurbeleid. Dat krijgt de status van staatsgeheim met daaraan verbonden een echte uitzetprocedure voor kunstenaars.

In ieder geval is nu wel duidelijk geworden dat de inwoners van Tilburg nog niet veel ruimte in de agenda hoeven vrij te maken voor het zien van voorstellingen van Brabantse en ook Tilburgse makers. Voor Raz heeft de exploitant van Theaters Tilburg, samen met zijn VSCD (De Vereniging voor Schouwburg Directeuren), al voor bloemen op het graf gezorgd om de aftocht te dekken van Rijk, Provincie en Gemeente Tilburg ten aanzien van het dansgezelschap RAZ. De exploitant van De Vorst weet nog niet waarvan hij nieuwe en bestaande producties zal gaan betalen. Want als eerste worden van het te schaarse subsidiebudget de kosten van de huur, de exploitant en zijn gevolg, afgetrokken. En, zo is de redenering van het gemeentebestuur, als er maar mondjesmaat programma komt, is dat de keuzevrijheid van de exploitant van De Vorst. Dus hoeft De Nieuwe Vorst aan de hand van de wethouder van cultuur niet nog meer te bezuinigen. 1 + 1 ≠ 3.
Als laatste heeft de exploitant nog een sterke troef in handen. De zijvleugel van De Nieuwe Vorst. Dat wordt bij leven en welzijn het nieuwe Makershuis, waarin zes tot zeven theatergezelschappen (welke weet hij nog niet) onderdak kunnen vinden. Nee, de exploitant is niet huiverig voor leegstand. Daar heeft hij immers in de laatste maanden van het bestaan van de Tilburgse Kunstichting goede ervaring mee opgedaan, in de leegstand van deze kantoorvleugel. Waarschijnlijk zag hij in het creëren van leegstand in het FAXX gebouwencomplex een trend die navolging verdiende. Na het vertrek van het NIAF (Nederlands Instituut voor Animatiefilm) naar de St. Josephstraat in het plangebied Veemarktkwartier, stond de hele zijvleugel in de Willem II straat maandenlang leeg. En dus, bij zowel FAXX als De Vorst kwamen er vele maanden lang geen huurpenningen binnen om bijvoorbeeld medewerkers en programma te kunnen betalen. Waar zou die Kunststichting toch aan failliet gegaan zijn ?

Het kunstgras van Tilburg maakt maaien overbodig, is de conclusie die uit de huidige stand van zaken getrokken kan worden. Geen opbloeiend sneeuwklokje te zien, terwijl het enorme gat in de culturele ozonlaag van Tilburg de gemiddelde temperatuur toch aanzienlijk laat stijgen. Onkruid en de dorre plekken zijn verleden tijd. Opgeruimd staat netjes.

Oh, voor ik dat vergeet. Hoe zit dat eigenlijk met L’Aventura. Is dat nu van de exploitant van De Nieuwe Vorst, van de exploitant van Paradox, of van de exploitant van Ruimte-X, de enige programmamaker met een fotografisch geheugen.

>> Ik ben benieuwd tot op welke duizelingwekkende hoogte de teller van het honorarium van de curator, die het faillissement van de Tilburgse kunststichting uitvoert, is blijven steken. Zullen we dat ooit te weten komen ? Blijft er nog iets over voor de pensioenpremies van de (140) ontslagen medewerkers, waarvan voor een aantal van de gedupeerde medewerkers de pensioenpremie door bestuur en directie van de Tilburgse Kunststichting naar verluid niet is afgedragen ? Is dat soort van bestuurlijk verzuim niet strafbaar in Nederland ? Ik zal dat eens vragen aan een jurist op universitair niveau. De Universiteit van Tilburg kan vast wel iemand van de juridische faculteit aanwijzen die zich daar over buigt. Nee, onderzoek naar de teloorgang van de Tilburgse Kunststichting, daar ziet de wethouder van cultuur nog steeds geen aanleiding toe.
In een veel eerder stadium werd de waakzaamheid van het gemeentebestuur naar de handel en wandel van het bestuur van de Tilburgse Kunstichting evenmin gewekt. Namelijk op het cruciale moment dat de huisbankier na meer dan twintig jaar trouwe financiële dienstverlening, besloot om af te haken op het nieuwe consolidatiebeleid van het bestuur. Een door de voorzitter in hoogsteigen persoon bedachte drempelverlagende strategie, die hoofdzakelijk bestond in het creëren van leegstand in gebouwen, het via juridische procedures buiten werken van kritische medewerkers die verstand van zaken hadden en zich verzetten tegen de gang van zaken, het inhuren van dure overbodige interim directeur en tentoonstellingsmaker, het vrij drinken op de culturele salon en de hem op dat moment nog schaarse welgezinde directie en medewerkers op snoepreis naar het buitenland te sturen, om de autochtone Tilburger eens te vergasten op een ‘broodje beeldcultuur’. Dat was eens wat anders dan het beroemde ‘broodje Jantje’.

Nadat de salarissen, de advocatenkosten voor ontslagprocedures en de rente en aflossingen niet meer betaald konden worden, verscheen ‘Game on’ als visioen op de horizon. 45.000 keiharde betalende bezoekers ad EURO 10 per persoon, zou zo’n EURO 200.000 extra in het laatje brengen, om de financiële kou uit de lucht te halen en de huisbankier weer te bewegen de financiële dienstverlening te hervatten. Dan maar een knietje tegen de Tilburgse duale politieke flipperkast; dat merkt toch niemand. De administratie doen we later wel. De jaarrekening kan wel wachten. Pas toen de Kunststichting op tilt sloeg, na het zoveelste consoliderende financiële debacle van het bestuur, trok het gemeentebestuur op aanraden van de wethouder van cultuur de stekker eruit. Het was een drukte van belang aan de bestuurlijke achterdeur. << * De exploitant van de Vorst vond dat helemaal niet erg. Of dat slim was, daar hadden hij en zijn wethouder van cultuur nog niet over nagedacht. Hij en zijn wethouder van cultuur waren zelfs opgetogen. Zij zagen samen een betere artistieke toekomst gloren. En maar plannen maken. Eat, drink, dance, art, shop and work. Uiteindelijk blijkt het: grote ogen, kleine maag. Nogmaals, kunstgras maakt maaien overbodig. *) Ontleend aan het onderzoeksrapport van de projectgroep: Game on – Game over Het wel en wee van de ondergang van de Tilburgse Kunstichting Verkrijgbaar tegen gereduceerd tarief bij voorintekening: aanmelden via de button ‘reageer’ Voor raadsleden gratis !