Als raadslid lees je meters aan stukken, vergader je uren achtereen, schrijf je vragen, moties en amendementen, pleeg je tig telefoontjes met Tilburgers, bedrijven, ambtenaren, andere raadsleden en wethouders, ga je naar bewonersavonden, discussieavonden, werkbezoeken etc. Kortom, veel energie en tijd met als bedoeling bij te dragen aan een beter Tilburg. En inderdaad, soms lukt het om dingen gerealiseerd te krijgen; grote en kleine dingen. Soms met de grote trom en soms met de stille trom. Een recent voorbeeld is dat mensen na jaren strijd uiteindelijk toch in het bestemmingsplan de mogelijkheid krijgen om op hun eigen stuk grond aan de Fraterstraat een woning te bouwen. Dat soort, voor mensen heel concrete resultaten geeft voldoening. Laatst heb ik echter een uur aan iets anders besteed. En, eerlijk is eerlijk, ik denk toch echt dat dat uur beter besteed is dan menig uur raadswerk.
Vorige week heb ik namelijk als trombocytendonor gefungeerd. Wat? Juist, dat vroeg ik me ook af toen ik werd gebeld. Sinds ik 18 ben, ben ik al bloeddonor. Door sommige ziekten of behandelingen, zoals leukemie of behandeling met antikankermedicijnen, kan bij een patiënt de aanmaak van bloedplaatjes (= trombocyten) in het beenmerg sterk verminderen. Veel bloedplaatjes halen ze uit het bloed dat mensen als bloeddonor geven. Sommige patiënten hebben echter bloedplaatjes nodig die precies passen bij hun bloedgroep, afweerstoffen en andere zaken waar ik geen verstand van heb. En toen kwam onder andere ik in beeld. Ik heb blijkbaar bloed dat specifieke patiënten nodig hebben. Dus ik werd gebeld. Of ik trombocyten wilde komen geven.
Er nog helemaal niets van snappend, toog ik op woensdagavond naar de bloedbank (achter het Elisabeth Ziekenhuis). Bij ‘normaal’ doneren, ben ik meestal 10 minuten bezig. Voor de bloedplaatjes lag ik bijna een uur plat. Tijd zat dus om informatie te lezen over het trombocytendonorschap. Ik begrijp het ondertussen een stuk beter (maar vraag het me niet uit te leggen). Ook tijd zat om wat te praten met de dames die daar werken.
Tekort! Dat kreeg ik te horen. Tekort aan bloeddonoren, trombocytedonoren, alle soorten donoren. Als mensen na een ongeluk of door ziekte bloed nodig hebben, zegt er niemand: ‘Nee, dat bloed wil ik niet.’ Als er echter bloed gegeven moet worden, geven veel mensen niet thuis. Ik denk dat veel mensen daar ook niet aan denken. Of er gewoon niet aan toekomen om de eerste stap te zetten. Feit is dat veel donoren ouder worden en op een gegeven moment moeten stoppen. Ik betwijfel of er voldoende nieuwe aanwas is. Laat ik daarom maar mijn eerste column op TilburgZ gebruiken voor een apolitieke boodschap: GEEF!! Politiek, discussiëren, bloggen, reageren; allemaal belangrijk. Maar daarnaast: GEEF!! Kijk op de website van de bloedbank (http://www.sanquin.nl/) en meld je aan als donor.
Reacties
8 reacties op “Geef!”
Welkom Roel. Bloeddonatie is een kleine moeite en een groot gebaar. Ben zelf ook jaren donor geweest maar nadat ik zelf ooit bloed nodig heb gehad geen donor meer (mag niet meer). Ben benieuwd naar je politieke boodschappen natuurlijk…
Oke Roel….ook ik geef al een hele tijd levenselixer, maar……na het onderzoek met een scoop mag er nu een aantal maanden niet gegeven worden door me.
Bij voorkeur ga ik op 'n middag, maar diezelfde dag hoef ik verder niets meer te plannen, mijn conditie is al niet zo geweldig goed.
Maar het is vorm van vrijwilligerswerk wat me altijd erg aansprak.
Nu las ik van de week dat de heren van de bloedbank toch weer een dikke opslag gekregen hebben, vorig jaar is daar al een hoop over gedoen geweest.
Ik ben blijven geven…de heren denken dat wij het vergeten zijn en blijven nemen…..
Als de volgende oproep in de bus valt heb ik een besluit genomen. En daar schiet inderdaad geen enkele patient iets mee op…….
Hulde aan deze man !!
Geen politieke prietpraat maar daden !!
Geachte heer Snels, ik wil uw enthousiasme niet al te zeer temperen, maar de heer Louwerier moet het allemaal nog wel waarmaken. Hij zit pas sinds een jaar in de raad, dus laat ons niet te zeer van stapel lopen. Verder vind ik dat hij 'Midi' te makkelijk heeft geslikt bij de coalitieonderhandelingen. Ik wil de heer Louwereir wel graag veel succes wensen, nu ik me toch hier heb gemeld.
Met vriendelijke groet, Louis Kouwenhoven.
Beste Louis,
helaas zal ik jouw woorden onmiddellijk moeten ontkrachten. Roel is een van de weinige raadsleden die boven het maaiveld uitstijgen. Laten deze raadsleden, ongeacht hun politiek kleur koesteren en hopen dat de andere weer hun lang vervlogen betrokkenheid weer terug vinden.
Hoezeer ik het ook met de standpunten en grondbeginselen van de VVD oneens ben; vrijwel altijd, zijn dit nu de dingen die onze politieke overtuigingen overstijgen!
Beste Roel: een groot compliment voor je bloed- en trombocytendonaties! Dat maakt je tot een kei van een kerel!
Column door: Bloeddonor
Oranje-spotjes waren 'in' op de radio. Frits Barend sprak een spot in met een oproep om bloeddonor te worden, op 14 juni 2008, wereldbloeddonordag. "In Nederland zijn vierhonderd duizend donors" zei Frits. Dit waren er meer, maar het aantal is in de laatste jaren teruggelopen en het is interessant een tipje van de sluier op te lichten waarmee dat te maken kan hebben.
Onder veel donoren is er een gevoel dat anderen zich aan hun belangeloos afgestaan bloed en plasma lijken te verrijken. Al meer dan twee jaar protesteren vele donoren actief tegen de mega-beloningen van de Raad van Bestuur van Sanquin Bloedvoorziening. Ondermeer omdat tegelijkertijd het aantal locaties waar bloed afgenomen wordt in de loop van de jaren kleiner is geworden, waardoor reistijd en kosten toenemen. Reiskosten van de donoren worden nog steeds niet vergoed.
Sanquin stelt zich eigenlijk op als een marktpartij. Sanquin levert bloedplasma(producten) op een markt. Moeten ook bij Sanquin 'marktconforme salarissen' betaald worden? En zijn die salarissen – als dat al zo nodig zou moeten – wel marktconform? De beloning van de voorzitter van de Raad van Bestuur van Sanquin, kan, zoals onlangs bleek, helemaal niet vergeleken kan worden met die van de academische ziekenhuizen, zoals de Raad van Toezicht stelt. De heer Buunen, de voorzitter, verdient namelijk veel meer.
Nou geven bloed- en plasmadonoren graag deze grondstoffen gratis voor de gezondheidszorg, maar een groeiende groep wil een transparanter beleid van Sanquin Bloedvoorziening en 'zelfs' medezeggenschap. Kritische donoren die zich organiseren in de Landelijke Vereniging van Bloed- & Plasmadonoren (LVB) proberen deze zaken bespreekbaar te maken. De LVB ziet dat steeds meer donoren stoppen vanwege de onvrede, met name over de megasalarissen van de Raad van Bestuur. In de zomer van 2007 bracht de LVB Sanquin in verlegenheid doordat de Volkskrant en NOVA dit item oppikten. Sanquin is uiteindelijk om de tafel gaan zitten en beloofde de LVB een plek in de structuur te geven. Minister Klink antwoordde dit ook op vragen van de Kamer, die vreesde voor het in gevaar komen van de bloedvoorziening.
Waarom verandert er dan niets aan deze kwesties bij Sanquin?
Sanquin denkt waarschijnlijk dat de storm van vorige zomer is gaan liggen. Op kritische vragen zegt ze dat ze de donortevredenheid meet met een enquete en dat ze zich laat adviseren door de Landelijke Donor Raad voor wat betreft de geluiden van de donoren. Deze Raad is overigens niet zo vertegenwoordigend als het klinkt. Leden van de Landelijke Donor Raad vertegenwoordigen alleen zichzelf. Zij hebben geen duidelijk mandaat van donoren, bijvoorbeeld via verkiezingen. Saillant detail is dat in het reglement van de Landelijke Donor Raad staat dat donoren medezeggenschap moeten hebben en invloed moeten hebben op het beleid van Sanquin. Het tegenwerken van een representatieve donorvertegenwoordiging – zoals de LVB voorstaat – door de Raad van Bestuur gaat daar lijnrecht tegenin. De LVB wordt, na een paar keer toegelaten te zijn als observator, sinds maart weer niet uitgenodigd voor de vergaderingen van de Landelijke Donor Raad.
Sanquin staat niet te springen om de LVB te verwelkomen. De LVB krijgt geen ruimte zich fatsoenlijk aan de donoren te presenteren. Niet zelfstandig via een mailing, maar zelfs niet via Bloedverwant, het blad dat donoren krijgen. De LVB wilde van meet af aan formeel een mandaat krijgen van de donoren, zodat duidelijk was namens hoeveel donoren de LVB sprak. De LVB vertolkt op dit moment het geluid van tussen de 6.000 en 10.000 donoren die in 2007 en 2008 spontaan naar de LVB, naar Sanquin, in de media en op internet protesteerden tegen de hoge beloning van de Raad van Bestuur en de afwezigheid van de mogelijkheid om reiskosten vergoed te kunnen krijgen. Veel donoren gaven daarnaast aan verontrust te zijn vanwege de geringe transparantie bij Sanquin. Ook is er bezorgdheid over kostenstijgingen vanwege patenten en de grote commerci
Beste Piet Snels,
Zeker ook hulde aan de Landelijke Vereniging van Bloed- en plasmadonoren (LVB).
Als bloeddonor roep ik alle bloed- en plasmadonoren op om zich gratis lid te maken van deze vereniging, zodat de LVB zich ook gesteund voelt door hun activiteiten!!