Verdomd, het staat er echt, in de Tilburgse Koerier: “Wethouder Berend de Vries (Mondiaal Beleid) reikt morgen, vrijdag 24 september, de 22e Tilburgse Vredesprijs uit.”
Nu is Berend de Vries een hartstikke aardige man. Van een heel lieve partij (D66) met een minstens even hoge aaibaarheidsfactor. Zo’n man gun je het allerbeste. Ook de portefeuille Mondiaal Beleid. Het was alleen compleet nieuw voor me dat die portefeuille überhaupt bestond!
En ja, dan komen de vragen.
Wat doet een wethouder Mondiaal Beleid? Hoe werkt zoiets? Is er een internationaal netwerk van wethouders Mondiaal Beleid waar ik nog nooit van gehoord heb? Belt de wethouder Mondiaal Beleid van Mogadishu op het moment dat hier in Tilburg overwogen wordt het kauwen van qat aan te pakken? Dat hij dan aan zijn Tilburgse collega voorstelt om, in het kader van Mondiaal Beleid, in een tentje op Tilburg Culinair een bewustwordingscursusje ‘Qat – dat hapt zo heerlijk weg!’ te starten?
Of is er een kans dat Berend de Vries op voorspraak van Ban Ki Moon, de Opperwethouder van Mondiaal Beleid, betrokken raakt bij een volgende ronde Camp David-besprekingen? Om de Tilburgse kant van het Israëlisch-Palestijns conflict te belichten? Of regelt onze sympathieke wethouder reisjes naar, zeg, Boekarest? Zodat zijn collega’s in Roemenië ideeën en indrukken kunnen opdoen van hoe je stedelijke vernieuwing dus niet aan moet pakken?
Ik zou het werkelijk niet weten. Wel is me ineens kristalhelder dat Tilburg echt niet met vijf wethouders toe kon.
Reacties
9 reacties op “Mondiaal Beleid..?”
de zgn portefeuille Mondiaal beleid heet eigenlijk Internationale Samenwerking. Foutje van de Tilburgse Koerier.
Geen fout van De Tilburgse Koerier, maar van de organisatie van de Tilburgse Vredesprijs, die dit op deze wijze in haar persbericht zette. Wel (te) klakkeloos door ons overgenomen.
@Herr Aldi: een beetje persberichtjes overtypen en rechtse columns schrijven, dat kun je wel 😉
Oké, dus de portefeuille heet 'Internationale samenwerking' en niet 'Mondiaal Beleid'. En hoe verandert dat wat dan ook..?
Nou, een middelgrote Nederlandse stad kijkt ook over de grenzen. Niks mis mee toch? Het stadsbestuur probeert naast buitenlandse bedrijven te interesseren voor Tilburg ook iets aan armoedebestrijding/ontwikkeling in de minder bedeelde gebieden te doen. Doe ik ook, er stond daarnet nog een collectant aan de deur.
Dag Hans,
Juist als liberaal zou jij moeten weten dat sociale innovatie, technologie en logistiek voortkomen uit het kijken over grenzen en het reflecteren van jouw eigen gedrag en visie op anderen. Zowel cultuur, kunst als netwerken buiten de eigen stadsgrenzen levert daaraan een bijdrage. Een wethouder Internationale Samenwerking is een prima invalshoek om te zorgen dat we op het stadhuis verder durven te kijken dan alleen maar onze eigen besognes. Tom Pijnenburg zegt het mooi: naast het interesseren van buitenlandse bedrijven zijn stedenbanden met minder bedeelde gebieden een voorwaarde om als Tilburg daadwerkelijk sociale innovatie tot stand te brengen. Maar ik ga er vanuit dat je dat al lang wist 😉
Geen moment twijfel ik aan de goede bedoelingen van de mensen die zich vanuit de Tilburgse overheid met 'Internationale Samenwerking' bezighouden – dezelfde goede bedoelingen die ook uit de reacties blijkt. Groter zijn mijn twijfels over de effectiviteit van dergelijk beleid.
@GroenLinks: Wat moet het toch prettig zijn om geen twijfel te hoeven toelaten over wat een ander, 'als liberaal', zou moeten weten en vinden. Jammer alleen dat je in je toelichting niet verder lijkt te kunnen komen dan abstracte holpraat over 'het reflecteren van jouw eigen gedrag en visie op anderen' als bron van 'sociale innovatie, technologie en logistiek'. Wat stáát daar in vredesnaam?
Vooruit, jullie kunnen beter. 😉
Dag Hans,
Daar staat: kijk eens vaker in de spiegel, niet alleen naar jezelf, maar ook eens in die van anderen 🙂
@Sandra Franken
Heus, ik waardeer je poging. Maar ze maakt me niet duidelijk waarom je, om in de spiegel van anderen te kunnen kijken, een wethouder van Buitenlandse Zaken, pardon: Internationale Samenwerking nodig zou hebben. Verder probeer ik me voor te stellen wat zich in 'de spiegel van anderen' meer laat ontwaren dan je eigen tronie. Of het zou moeten zijn dat die 'spiegel van anderen' zich in oorden bevindt waar het voor bestuurders en entourage goed toeven is. Omspoeld met dankbaar vooraf ingestudeerde liedjes zingende gekleurde kindertjes die met geld dat niet van jou is een lemen schooltje hebben gekregen.
We hebben de Rijksoverheid, de EU en ontelbare NGO's. Wat meent Tilburg aan dit internationaal welzijnsgeweld toe te voegen te hebben? Ik vraag het me nog steeds af…