Hoekig hoofd
Ik neem de winst van
mijn verlies waar ik
probeerde de wereld
desnoods met geweld
te veroveren sprak jij
van de fundamentele
rechten van de oksel
ongelijke monniken
met ongelijke kappen
ik dacht dat wij fouten
maakten uit domheid van
verstand niet uit
slechtheid van hart ik
loop niet met je weg
maar ik schuif je ook
niet onder het maaiveld
ik wil liever nu op bed gaan
liggen in een foetushouding
en daar oud worden en sterven
een parade van triest in
een hoekig hoofd een
vergelijking ben ik
geworden tussen niets
en nergens.
Reacties
Eén reactie op “Hoekig hoofd”
Kleine folie als tegenwicht.
Ode aan de koekoek
Tegen zon en wind een strooien hoed
Op een berg het gevoel van vrij zijn
met aan de voet
de dorpen als kampementen
Op zijn tijd een goed glas wijn
Het leven is zo goed
Koekoek
Stram in het gelid de wijn van morgen
de nachtegaal schreeuwt zijn bevelen
die van gisteren ging al in dorstige kelen
de troepen komen in beweging
wie zal 'm morgen verzorgen
Koerkoek
Vloekend en tierend vliegt iets voorbij
het zal die koekekoek wel weer zijn.
De nacht is gevallen, zo ook de wijn.
Kijk; de troepen marcheren al
nog een allerlaatste glas voor mij
Kroekoek
Een ijselijke kreet
een pad in het bad
het snorren van een kat
maar van kat naar kater
is een kleine stap zoals je weet