Vogels die weer zingen; magnolia’s op springen. Maarts viooltje, vroegeling; meidoorn, meikers en sering. Bloeiende uitbundigheid, wondermooie Lentetijd.
Ja, wat er toch allemaal alweer groeit en bloeit. En kijk toch eens in Tilburg!
Daar zie je weer het zo karakteristieke, typisch Tilburgse voorjaarsverschijnsel.
Pal naast Station West was ik er dit jaar weer getuige van. Een grote wilgenstruik stond daar te pronken met duizenden zachte, zilveren wilgenkatjes. Wat een prachtige voorjaarstraktatie. En ja hoor, daar waren ze weer: de mannen met de motorzagen en hun grote allesvernietiger, de zogenaamde "hakselaar", een machine die takken en stammen verpulvert en verbrijzelt tot houtsnippers.
"Hoho", zei ik nog, "voor zulke dikke stammen moet je een kapvergunning hebben". Maar nee, dit was geen boom, maar een struik, zeiden ze: "dus geen kapvergunning nodig". Wat ik hier op die manier allemaal al heb zien verdwijnen!
Begin jaren ’90 broedde hier de braamsluiper. Maar ineens werden alle braamstruiken rozen en berberissen verwijderd. Tot verdriet niet alleen van de vogels, maar ook van Turkse vrouwen die van de rozenbottels heerlijke jam maakten. Plastic en ander afval werden nu niet meer aan de randen meteen door struiken tegengehouden, maar waaiden voortaan vrijelijk door het hele plantsoen.
En die troep mocht daar voortaan blijven liggen. Het openbare groen werd openbare afvaldumpplaats. Tot er uiteindelijk een schoonmaakploeg kwam. Maar afval was toen blijkbaar allereerst het groen zelf. Behalve de braamsluiper liet toen ook de zwartkop zich niet meer zien of horen.
"Onderhoud", zo zeiden donderdag die mannen met hun motorzagen. Net als eerder zogenaamd bij de Kamer van Koophandel.* Maar dit is gewoon vandalisme, omvorming van gevarieerd groen naar kaalheid, saaiheid en T-steriliteit. Prachtige krentenboompjes werden verhakseld vlak voor ze in bloesem waren uitgebarsten, complete rozenstruiken vermalen tot snippers! Op de hoek Kwaadeindstraat/Waterhoefstraat werd zelfs een prachtige dichte hazelaar (vaste, gezamenlijke kwetterstruik van een grote mussenkolonie) verminkt tot wat sprieten waar sperwers nu zo tussendoor vliegen (zie ook ‘Mussenmoord’).
In het Cobbenhagenpark kon ik voor een cursusavond altijd van allerlei boomsoorten blaadjes plukken, nu moet ik een hele hoge ladder meenemen. Bij het Piuskanaal werd tussen Havenpad en Ringbaan Oost een prachtige Noorse esdoorn bij het laatste onderhoud zomaar omgezaagd. De boom stond nota bene op de webxylotheek van het digitale kunstproject ‘huisboomfeest.nl’. Wat heeft de gemeente tegen Noorse esdoorns? Bij de laatste renovatie van het Wilhelminapark werden deze prachtige, vroege voorjaarsbloeiers en karakteristieke Springerbomen allemaal verwijderd zelfs uit de randen van Tilburgs bekendste Springerpark. Je laat vandalen toch ook niet al het goudgeel ineens wegsnijden uit een schilderij van Rembrandt? En als niemand ingrijpt gaat deze week zelfs de bijl in de op dit moment meest markante bomen van het Wilhelminapark (zie Twee bomen in het Wilhelminapark, Weer nuchter, Weer nuchter 2)
"Deel die wilgentakken nog maar uit aan de mensen", zei ik toen de wilgen waren omgezaagd, "laat mij nog maar wat takken plukken". Maar mijn bosje moest ik letterlijk voor de alles vermorzelende mond van het hakselmonster wegrukken.
Nog helemaal ontdaan en beduusd liep ik daarna door winkelcentrum Westermarkt. En wat zag ik: bossen wilgenkatjes! Voor vijf euro! De gemeente had daar dus voor duizenden euro’s aan kapitaal vernietigd. De schade van de afgelopen jaren bedraagt vele tientallen miljoenen!
En dat is het meest krankzinnige: nergens staat dat ergens als schadepost genoteerd!
Dat krijg je met een gemeente die met rare campagnes alleen nog focust op belangen van bedrijfsleven en commercie. Het openbare bezit van ons allemaal, het eigenlijke gemeentebezit dat telt dan niet meer voor die gemeente.
Zie ter illustratie van groenbeheer en groenpraktijken zoals hier beschreven ook de fotoserie met foto’s van vóór en na eerdere groeningrepen in deze omgeving.
Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukje zie weblogoverzicht
* Bij het toen nog bestaande overleg tussen gemeente en Stichting Stadsbomen viel mij als toevallige aanwezige op dat het kennelijk niet de bedoeling was om over zaken als dit zogenaamde ‘onderhoud’ door te vragen en door te praten. Aan dit overleg is daarna ook door de gemeente een eind gemaakt.