Geplaatst

DRUILERIG

Op de dagen dat druilerige regenvlagen de stad teisteren, zie je de mensen ook druileriger worden. In de Heuvelstraat is het op de regenachtige momenten vergeven van jengelende kinderen en ongedurige ouders.
Hoewel er gradaties zijn in de ongedurigheid van ouders. Sommige ouders doen je zelfs het vertrouwen in de mensheid en de toekomst van hun kroost behouden.
Zo zag ik op zo´n regenachtige dag een vader een dimmend gebaar maken tegen zijn zoontje, dat op hoogte van de FEBO erg zinwillenhebberig stond te doen. Even later liep het kind weer kirrend en lachend met de vader op. Duidelijk een vader die het in zijn vingers had.
Even later zag ik op hoogte van V en D een moeder zich troostend over de kinderwagen buigen, toen daar heftige jankgeluiden uit opstegen. Ik vroeg me af hoe lang ze deze meewarigheid vol zou houden.
De vader die ik ietsje verderop bij de ingang van V en D zag, was dat stadium allang gepasseerd. Als hij het ooit al gekend had. Hij trok zijn huilende dochter aan de hand mee alsof hij met harde snokken een snoek probeerde binnen te halen.
Hierbij blafte bij zijn krijsende nazaat toe in onvervalst politiemannenjargon: ,,Ja, dit hebben wij nu al zo vaak gezegd: wij luisteren gewoon en wij gaan gewoon mee, ja?!"
Zo toont menige ouder in crisissituaties algauw diens ware gezicht. En in veel gevallen ziet dat gezicht er zeer onheilspellend uit.
Het ultieme staaltje van rauwdouwpedagogiek bespeurde ik, tussen de zonnige momenten door, op de Kattenrug, toen een moeder haar krijsende zoontje eveneens aan haar hand meetrok.
,,Papaaaa!" brulde het kleintje.
,,Ja, het is goed met je!" snauwde de moeder.
Toen de getergde jongen nog even door jengelde om zijn afwezige vader, speelde de moeder haar ultieme troef uit: ,,Als je nou niet ophoudt, gaan we niet naar MacDonalds!"
De jongen hield niet op en dus stak ze bij het Koningsplein over, de route richting MacDonalds inderdaad negerend.
,,Als je nou niet ophoudt, gaan we niet naar MacDonalds…"
Zelden hoorde ik al het ouderlijke onvermogen kernachtiger samengevat dan in deze ene zin.

Reacties

Eén reactie op “DRUILERIG”

  1. jacques willemen avatar
    jacques willemen

    ach hoe gewoontjes is opvoeden
    en het lijkt wel alsof altijd de verkeerde mensen kinderen hebben