Nog maar net begonnen met deze schrijverij, de derde aflevering was op 18 september voorzien, en nu al een writers block? Niets gebeurt in theaterland dat ook nog eens betrekking zou kunnen hebben op ons lieflijke Stilburg? Sir Peter, De Internationale Keuze, Verschil maken door Medy van der Laan, Premieres van Carlos, Hans T. Raz, L’Avventura, het Swiebertjecomplex ter ziele, Opening Broednest Oost en Famecomplex Fontys, de Toneelschrijfdagen in Den Bosch. Op weg naar Zagreb, ter hoogte van wat vroeger de Duitse grens heette: zijn we nog iets vergeten? Ja, een kurkentrekker en ja, mijn inloggegevens voor Tilburgz. Had u ergens vanuit een zonovergoten Croatisch internetcafe van het een en ander kond willen doen.Hoewel ik door mijn werk toch wel het een en ander afreis, was het voor het eerst in 2,5 jaar dat ik voor een drietal weken op vakantie ben geweest. Want wat we ook ter plekke ondernomen hebben een andere betiteling als vakantie zou dikdoenerige nonsens zijn. En toch wil ik u er wat over vertellen.
Zo’n 2,5 jaar geleden gingen wij voor de Informal European Theatre Meeting naar Trieste en we besloten daar een prive-reisje aan te plakken naar Ljubljana, Zagreb en meer van die contreien. In Zagreb kregen wij (via vrienden) een telefoontje van Jasmina Bavoljak met de uitnodiging die avond bij haar thuis wat te komen eten en drinken en enkele vrienden van haar te ontmoeten. Jasmina is de conservatrice van Galerija Klovicevi dvori, een onderdeel van het Museum voor Moderne Kunst in Zagreb. Of wij ons aan het begin van de avond maar in centrum wilden begeven dan zou zij weer bellen en een plek afspreken om ons met de auto op te pikken, daar zij nogal buiten, nou ja, aan de rand van de stad woonde en woont overigens. Wij informeerden wat je zoal meebrengt als je in Zagreb bij iemand op bezoek gaat en hoorden telkens: bloemen. Bij het scheiden van de markt kochten wij, mede door enige taalcomplicaties, een bos gladiolen, zo groot dat wij er amper onze armen omheen konden leggen. Die hebben wij gedurende die lange avond van terras naar terras geleurd, tot we er echt genoeg van kregen en alle standbeelden van dichters in Zagreb, en dat zijn er nogal wat, een gladiool onder arm hebben gestoken.
Twee dagen later, we lagen alweer in Tilburg in ons eigen bed, zondagmorgen en veel te vroeg, werden we wakker gebeld. Een gigantische lekkage had de gehele benedenverdieping van hun huis blank gezet. Wie weet. Misschien zouden we elkaar nog eens ontmoeten. Nou ja, jammer dus. (wordt vervolgd)
Geplaatst